-
361.《蜀地海棠繁媚有思加腻幹豐條苒弱可爱北方所》 宋·宋祁
蜀道天馀煦,珍葩地所宜。
浓芳不隐叶,并艳欲然枝。
襞采分群萼,均霞点万蕤。
迴文锦成后,夹煎燎烘时。 -
362.《齐安今秋酒殊恶对岸武昌酒可饮故人潘主簿时》 宋·张耒
军城晓鼓已蓬蓬,城下秋云卷暮江。
只有老鸡能换卧,更无佳客可倾缸。
冲风时动萧萧叶,晚日斜窥寂寂窗。
犹喜江南有佳客,怜贫时致玉壶双。 -
363.《暑毒不可过又每为宾客见扰午寝不安奉怀邠老》 宋·张耒
桃李成尘莺未老,梧桐未落蛩已多。
杜门高卧作闲计,挟策读书如懒何。
颇遭褦襶惊午梦,正坐热行官不呵。
柯山大隐羲皇上,清风一榻无经过。 -
364.《舟次安州孝感县偶感寒疾卧病舟中复大风不可》 宋·张耒
船头风声鸣万鼓,扁舟系览沙边树。
船中病客昼闭篷,睡起空江日亭午。
鸡犬萧条数家县,市声已变淮南语。
长年三老唤不醒,一叶波间去如舞。 -
365.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
温气冰底归,忽忽六过旬。
园林改柯叶,鸟声日日新。
耕稼百年外,四郊无短闉。
高丘试顾望,俯仰迹已陈。 -
366.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
种萱欲遣忧,丛薄空自绿。
洗心日三省,人亦不我榖。
谁能书窗下,草玄抱幽独。
首藐官不迁,校书汉天禄。
身当万户侯,鼓吹拥部曲。
解佩著犀渠,张弓插雕服。
何时李将军,射猎出上谷。 -
367.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
春风鸣布谷,天道似劝分。
持饥望路人,谁能颜色温。
笑忆枯鱼说,诙谐老漆园。
湘累不得禄,哀怨写荃荪。
千年涧谷松,惭愧雨露恩。
思为万乘器,顾掩斧凿痕。 -
368.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
风雨桃李华,佳人来何暮。
安齐果未安,寓卫岂所寓。
张侯室县磬,得酒美无度。
常忧腐肠死,须我嫁阿骛。
双鱼传尺素,何处迷春渚。
啼鸟劝不归,晓鞍逐行旅。
遥知登楼兴,信美非吾土。 -
369.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
鲁公但食粥,百口常忧煎。
金张席贵宠,奴隶乘朱轩。
丈夫例寒饿,万世无後先。
风霾天作恶,雷亦怒阗阗。 -
370.《花光仲仁出秦苏诗卷思二国士不可复见开卷绝》 宋·黄庭坚
梦蝶真人貌黄槁,篱落逢花须醉倒。
雅闻花光能画梅,更乞一枝洗烦恼。
扶持爱梅说道理,自许牛头参已早。
长眠橘洲风雨寒,今日梅开向谁好。 -
371.《次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无》 宋·黄庭坚
十字供笼饼,一水试茗粥。
忽忆故人来,壁间风动竹。
舍前粲戎葵,舍後荒苜蓿。
此郎如竹瘦,十饭九不肉。 -
372.《次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无》 宋·黄庭坚
地下文夫子,风流绝此人。
能和晚烟色,幻出岁寒身。
马鬣松成拱,鹅溪墨尚新。
应怀斲泥手,去作主林神。 -
373.《德孺五丈和之字诗韵难而愈工辄复和成可发一》 宋·黄庭坚
且然聊尔耳,得也自知之。
独笑真成梦,狂歌或似诗。
照滩禽郭索,烧野得伊尼。
早晚来同醉,僧窗卧虎皮。 -
374.《次韵吴可权题余干县白云亭》 宋·黄庭坚
曩谁筑孤亭,胜日有感遇。
永怀刘随州,因榜白云句。
遗老不能谈,岁月忽成屡。
绿阴斤斧尽,华屋风雨仆。 -
375.《文与可尝云老僧墨竹一派近在湖州吾竹虽不及》 宋·黄庭坚
东坡虽是湖州派,竹石风流各一时。
前世画师今姓李,不妨还作辋川诗。 -
376.《元丰癸亥经行石潭寺见旧和栖蟾诗甚可笑因削》 宋·黄庭坚
千里追奔两蜗角,百年得意大槐宫。
空余祗夜数行墨,不见伽朵一臂风。
俗眼只如当日白,我颜非复向来红。
浮生不作游丝上,即在尘沙逐转蓬。 -
377.《屋隅樱桃伐去老干而生新枝能实可爱》 元·王冕
樱桃元旧本,根柢近西篱。
只为除枯干,翻令长嫩枝。
红娇殊鹤顶,甘美过蜂脾。
羞荐归宗庙,于今正及时。 -
378.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。 -
379.《和乐道自河外南过宜芳雨晴气和景物可爱马上》 宋·司马光
京洛春应老,河边初解颜。
碧浮烟际草,翠滴雨余山。
目极褰帷外,诗成揽辔间。
满川桃李色,共喜传车还。 -
380.《清平乐·可怜娇小》 宋·晏几道
可怜娇小,掌上承恩早。
把镜不知人易老,欲占朱颜长好。
画堂秋月佳期,藏钩赌酒归迟。
红烛泪前低语,绿笺花里新词。