-
381.《此日足可惜》 宋·贺铸
此日足可惜,此樽何可辞。
人生信浮寓,老境将安之。
念昔青衿岁,九七殊未知。
忽忽俯仰间,复见趋庭儿。 -
382.《西江月·健体安身可美》 宋·无名氏
健体安身可美,喜笑化食堪夸。
更言一事实为佳。
肥风瘦痨都罢。
兼且时光似箭,更加景色难赊。
名园等处乐奢华。
一任佳人玩耍。 -
383.《红窗迥·河可挽》 宋·无名氏
河可挽。
石可转。
那一个愁字,却难驱遣。
眉向酒边暂展。
酒後依旧见。
枫叶满阶红万片。
待拾来、一一题写教遍。
却倩霜风吹卷。
直到沙岛远。 -
384.《无愁可解·返照人间》 宋·无名氏
返照人间,忙忙劫劫。
昼夜苦辛无歇。
大都能几许,这百年、又如春雪。
可惜天真逐爱欲,似傀儡、被他牵拽。 -
385.《留题可及明心堂》 宋·梅尧臣
秭雉已先嘷,卉木萼渐歇。
俯槛弄条枚,因心悟生灭。
上人本高胄,季父践清列。
而能厌纷华,乐彼方外说。 -
386.《合流曹光道惠钜李知其炎酷中有此味亦可乐也》 宋·梅尧臣
颖傍成蹊李,其实小於拳。
谁知皴枝瘦,生此绀玉鲜。
摘以筠梢笼,沈以石根泉。
蒙蒙粉未落,粲粲叶犹连。
荫树咀甘液,安知有苦煎。
报君惜兹乐,时咏逍遥篇。 -
387.《寄宣州可真上人》 宋·梅尧臣
昭亭山色无纤尘,昭亭潭水见游鳞。
长松碧绦入古寺,石上高僧度几春。 -
388.《送可教僧归越》 宋·梅尧臣
万事厌寻常,羡慕每不足。
居南多北思,在远惭近俗。
既来橘变枳,但见空条绿。
气味谁复论,孤根逼岩曲。 -
389.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
390.《病中思建茶不可得因作呈胡季和》 宋·晁说之
新政勤劳俭素中,建溪千焙一毫供。
人知廉耻苞苴减,运属危原丘壑空。
惯以枪旗论胜负,果劳甲胄历危凶。
不登王会篇中物,便好从今永绝踪。 -
391.《外甥三郎删定和予冠字韵诗极可喜再用其韵作》 宋·晁说之
赵甥诗与雅音合,韦舅宜高进德冠。
我到古人良已远,汝家宗姓莫教难。
传家自喜春秋在,居职应怜翰墨残。
门户人身难相称,衣裳仪观不须叹。 -
392.《外甥三郎删定和予冠字韵诗极可喜再用其韵作》 宋·晁说之
赵妹生儿身七尺,倚天剑称切云冠。
长人自惜声名达,志士宁令捍格难。
墨翟商瞿心总厚,司空城旦术何残。
还将格律成吟咏,作者应须为尔叹。 -
393.《圆机和邵大及予二诗可谓压倒五更枕上诵叹不》 宋·晁说之
去岁巢乾燕子归,生涯辛苦问何时。
门前似觉酒徒散,坐上何尝笔力衰。
郡印故人能若若,田庐晚友亦差差。
莫嫌相望函关外,且是不为陶令嗤。 -
394.《圆机和邵大及予二诗可谓压倒五更枕上诵叹不》 宋·晁说之
借问高吟何所归,元和格律定同时。
折除官职知多少,兼领才名孰盛衰。
奏疏不为黄阁计,结庐且共白云期。
君家博士归依佛,可笑夫君得计迟。 -
395.《宿洛川嘉槐驿其槐真可爱因思李承之待制尝为》 宋·晁说之
昔为扁舟客,益觉此生浮。
逮今邮亭役,重膇仍百忧。
嗟予何所可,归去无田畴。
惭愧庭下槐,百年霜霰秋。 -
396.《闻邹德久自常州来泰州圩垾得良田数十顷遂可》 宋·晁说之
乃公不识贾公闾,之子饥寒夜读书。
前年避贼逐江鹭,今岁垾田鞭海鱼。 -
397.《予告客不能饮酒尝仗宾主俱劳客言有二事便可》 宋·晁说之
眼病身捋四分律,流芳巧笑两如何。
从教酩酊非吾事,免得醒来恨更多。 -
398.《赵君年十六作雨诗极奇验可畏说之辄次韵和之》 宋·晁说之
天地绵绵寄一水,上有浮羽下累块。
时时出溢不自持,或蒙或渚物有底。
人间妄见得雨名,穴居那解知其际。
既久天地如卵毈,漏下涌上潜相继。 -
399.《送临清杨可主簿入蜀》 宋·王禹偁
脱白去焚黄,遥知祖德光。
墓坟乔木老,襟袖桂枝香。
回见梅含雪,归逢橘饱霜。
子云应有宅,为奠草玄堂。 -
400.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
性癖多幽事,尤于爱月偏。
远从天际待,迟至夜深眠。
方恨冰轮缺,俄欣玉镜圆。
且哦丹桂下,未傍人槐边。
快欲骑鲸去,轻如化蝶然。
徘徊惜馀景,窗下映陈编。