-
141.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
142.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
我昔得罪迁南夷,性命顷刻存篙师。
风吹波荡到官舍,号呼谁复相闻知。
小园畜蚁防桶蠹,空庭养蜂收蜜脾。
读书一生空自笑,卖盐竟日那复词。 -
143.《过屈大夫清烈庙下》 宋·魏了翁
鸾皇栖高梧,那能雇鸱枭。
椒兰自昭质,不肯化艾萧。
人生同一初,气有善不善。
一为君子归,宁受流俗变。 -
144.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
145.《相和歌辞·反白头吟》 唐·白居易
炎炎者烈火,营营者小蝇。
火不热真玉,蝇不点清冰。
此苟无所受,彼莫能相仍。
乃知物性中,各有能不能。 -
146.《反鲍明远白头吟》 唐·白居易
炎炎者烈火,营营者小蝇。
火不热贞玉,蝇不点清冰。
此苟无所受,彼莫能相仍。
乃知物性中,各有能不能。 -
147.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
148.《分题得瘿林壶》 宋·吕公著
天地产众材,任材谓之智。
栋桷与楹杙,小大无有弃。
方者以矩度,圆者中规制。
嗟尔木之瘿,何异肉有赘。 -
149.《次韵子由浴罢》 宋·苏轼
理发千梳净,风晞胜汤沐。
闭息万窍通,雾散名干浴。
颓然语默丧,静见天地复。
时令具薪水,漫欲濯腰腹。 -
150.《小饮赏菊》 宋·陆游
菊得霜乃荣,性与凡草殊。
我病得霜健,每却稚子扶。
岂与菊同性,故能老不枯?今朝唤父老,采菊陈酒壶。
举袖舞翩僊,击缶歌乌乌。
秋晚遇佳日,一醉讵可无! -
151.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
152.《适斋先生续乐天达哉行因继其后诗虽不工聊抒》 宋·姜特立
乐天吾所敬,挂冠方一年。
家事能几何,处置有后先。
始卖南坊园,次卖东郭田。
末乃货其庐,缗钱可三千。 -
153.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
154.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
155.《与蒙城知县陈著作同赋吐绶鸟》 宋·苏颂
羽毛之美其类众,雉曰吐绶世尤重。
灵姿异禀来何方,有客携持自咸雍。
朱笼驯习绣墩调,珍贵不与常禽共。
庭前爱玩不能已,欲买未有千金俸。 -
156.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
157.《和答诗十首·和大觜乌》 唐·白居易
乌者种有二,名同性不同。
觜小者慈孝,觜大者贪庸。
觜大命又长,生来十馀冬。
物老颜色变,头毛白茸茸。 -
158.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
159.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
160.《题王逸老书饮中八仙歌》 元·唐珙
前朝书法孰为盛,苏黄米蔡得其正。
法度难以晋魏论,气象可与欧虞并。
宣和金书类臣稷,筋骨通神工瘦硬。
大江南来万几暇,翰墨留神纵天性。