-
161.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
162.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
163.《答圣俞白鹦鹉杂言》 宋·欧阳修
忆昨滁山之人赠我玉兔子,粤明年春玉兔死。
日阳昼出月夜明,世言兔子望月生。
谓此莹然而白者,譬夫水之为雪而为冰,皆得一阴凝结之纯精。 -
164.《刘蜕唐大中时人文冢在兜率寺予尝读孙樵自序》 宋·李流谦
诏书尝下大中朝,不闻称蜕但称樵。
牺樽弃沟俱害性,此理要以达观超。
封文为冢嬉笑怒,恚不人知妨鬼妒。
高岸为谷谷为陵,磨灭可无千载虑。 -
165.《王原庆新迁居南堂以古风求写恕斋二大字并石》 宋·楼钥
三槐诸孙有奇士,才高特未遇时尔。
作诗尤能备众体,短章大篇仍杂拟。
解纷使掉三寸舌,随陆苏张何足比。
雕鹗犹未离风尘,蛟螭尚尔蟠泥滓。 -
166.《榘子名字义》 宋·陈淳
小子尔定孙,来前吾语汝。
尔今既加冠,盍以成人遇。
今尔名以榘,字尔以方叟。
告尔名字义,尔其敬听受。 -
167.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
168.《忝官引》 唐·元结
天下昔无事,僻居养愚钝。
山野性所安,熙然自全顺。
忽逢暴兵起,闾巷见军阵。
将家瀛海滨,自弃同刍粪。 -
169.《感春五首》 唐·韩愈
辛夷高花最先开,青天露坐始此回。
已呼孺人戛鸣瑟,更遣稚子传清杯。
选壮军兴不为用,坐狂朝论无由陪。
如今到死得闲处,还有诗赋歌康哉。 -
170.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
171.《放鹰》 唐·白居易
十月鹰出笼,草枯雉兔肥。
下鞲随指顾,百掷无一遗。
鹰翅疾如风,鹰爪利如锥。
本为鸟所设,今为人所资。 -
172.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
173.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
174.《读书示子遹》 宋·陆游
我性苦爱书,未始去几案。
生虽後三代,意尚卑两汉。
世衰道术裂,年往朋友散。
泽居贫至骨,霜冷衣露骭。 -
175.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
176.《汝瘿答仲仪》 宋·欧阳修
君嗟汝瘿多,谁谓汝士恶。
汝瘿虽云苦,汝民居自乐。
乡闾同饮食,男女相媒妁。
习俗不为嫌,讥嘲岂知怍。 -
177.《赠解禹玉》 宋·陈造
读书只博双鬓斑,诗好岂解留朱颜。
平时无客怜辙鲋,触处有人嘲饭山。
相府略尝唤宜禄,木门不梦窥铜环。
多病但结药裹伴,得酒间发诗囊悭。 -
178.《题关云长庙》 宋·胡寅
西方有幻师,以利行幻术。
利他乃甘言,自利则其实。
曾微证形象,雇喜论恍惚。
可怜亿兆人,明智百无一。 -
179.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
180.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。