-
1.《徐稚山龙学挽词二首》 宋·周必大
有美传清雅,无憬问介通。
佥言宜仆射,累疏避司空。
身后疏巾敛,生前浊酒中。
吴钩无路挂,洒泪寄西风。 -
2.《用十梅韵签冯簿》 宋·王炎
尝试评公诗,崖岸极孤绝。
同僚笔可焚,后学巾宜折。 -
3.《谢人惠云巾方舄二首》 宋·苏轼
燕尾称呼理未便,剪裁云叶却天然。
无心只是青山物,覆顶宜归紫府仙。
转觉周家新样俗,?头巾起后周。
?未容陶令旧名传。 -
4.《读方处士墓志挽诗题其后阎集贤承旨文赵翰直》 宋·方回
瑰文宝翰勒坚珉,薤露诸篇序更新。
凤阁鸾台三学士,羊裘鱼钓一诗人。
登金竞奋凌云笔,埋玉如瞻垫雨巾。
逢掖的过二千石,九原不死气如神。 -
5.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。 -
6.《得东南书报乱后东都故居犹存而州北松槚亦无》 宋·晁公溯
旄头光垂北风起,胡沙漫漫暗天地。
翠华清晓巡朔方,咸阳宫殿生荆杞。
胡儿解鞍留汉土,凝碧池头日歌舞。
一朝忽弃洪河南,来归舆图丞相府。 -
7.《陈用之学士挽词二首》 宋·孔武仲
礼学康成后,朝廷复有人。
诗书奏旒扆,轨物锡朱银。
气象生台阁,光华动缙绅。
幽途应不憾,朋友自沾巾。 -
8.《夏夜露坐偶书且勉同学子》 宋·陈文蔚
人生邂后如岐路,南北东西忽离聚。
渊明本赋归去来,保社乃今随所寓。
读书不杂嚣尘声,好在园林最幽处。
朱桥跨出林阴外,一水绕庭将绿护。 -
9.《书义倡传后》 宋·钟明
洞庭之南潇湘浦,佳人娟娟隔秋渚。
门前冠盖但如云,玉貌当年谁为主。
风流学士淮海英,解作多情断肠句。
流传往往过湖岭,未见谁知心已赴。 -
10.《万安韦邦彦字俊臣携王民瞻杨廷秀谢昌国绝句》 宋·周必大
后学争欹雨后巾,前贤久泽雾中文。
韦郎勉力追三杰,他日人还傚五云。 -
11.《和毛学士舍人早春》 唐·贯休
陋巷冬将尽,东风细杂篮。
解牵窗梦远,先是涧梅谙。
茶癖金铛快,松香玉露含。
书斋山帚撅,盘馔药花甘。 -
12.《和庞学士》 宋·蓝方
仰告明君乞得身,不妨林下戴纱巾。
满斟村酒浮琼蚁,旋钓溪鱼鱠锦鳞。
元府乌鸦飞后夜,洞中花木镇长春。
吾官傥若为同志,个里才由两个人。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
15.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
16.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
17.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
18.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
19.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
20.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。