-
1.《美女篇》 唐·王琚
东邻美女实名倡,绝代容华无比方。
浓纤得中非短长,红素天生谁饰妆。
桂楼椒阁木兰堂,绣户雕轩文杏梁。 -
2.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
3.《七德舞-美拨乱,陈王业也》 唐·白居易
七德舞,七德歌,传自武德至元和。
元和小臣白居易,观舞听歌知乐意,乐终稽首陈其事。
太宗十八举义兵, -
4.《法曲-美列圣,正华声也》 唐·白居易
法曲法曲歌大定,积德重熙有馀庆。
永徽之人舞而咏,法曲法曲舞霓裳。
政和世理音洋洋,开元之人乐且康。 -
5.《美人》 唐·陆龟蒙
美人抱瑶瑟,哀怨弹别鹤。
雌雄南北飞,一旦异栖托。
谅非金石性,安得宛如昨。
生为并蒂花,亦有先后落。
秋林对斜日,光景自相薄。
犹欲悟君心,朝朝佩兰若。 -
6.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
7.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
8.《虞美人》 宋·沈端节
暮云衰草连天远。
不记离人怨。
可怜无处不关情。
梦断孤鸿哀怨、两三声。
恨眉醉眼何时见。
夜夜相思遍。
梧桐叶落候蛩秋。
唯有一江烟雨、替人愁。 -
9.《减字木兰花(昌甫以嵇叔夜语作曲,戏用杜子美诗和韵)》 宋·韩淲
一杯易足。
自断此生犹杜曲。
词客哀时。
不敢愁来赋别离。
孤城麦秀。
常愧葛洪丹未就。
诗罢长吟。
衰晚迟回违寸心。 -
10.《哀郢》 先秦·屈原
皇天之不纯命兮,何百姓之震愆。
民离散而相失兮,方仲春而东迁。
去故乡而就远兮,遵江夏以流亡。
出国门而轸怀兮,甲之朝吾以行。 -
11.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
12.《善哉行·有美一人》 魏晋·曹丕
有美一人,婉如清扬。
妍姿巧笑,和媚心肠。
知音识曲,善为乐方。
哀弦微妙,清气含芳。 -
13.《答陈公美四首》 宋·苏洵
少壮事已远,旧交良可怀。
百年能几何,十载不得偕。
念昔居乡里,游处了无猜。
饮食不相舍,谈笑久所陪。 -
14.《袁姬哀辞》 宋·柳开
彼美袁姬兮,柔芳懿懿。
瑶沈蕣瘁兮,追惟弗洎。
阴质弱卑兮,资阳望贵。
寿康攸遂兮,夭愆所利。 -
15.《送外兄方卿公美赴广东宪十绝》 宋·黄公度
九重仁圣不忘远,庶狱哀矜轸虑深。
本恕定知黄霸用,无刑端契有虞心。 -
16.《悼主公美母夫人》 宋·卷刚中
太博先生志行全,夫人内助实称贤。
寡居勤俭五千日,享福安荣九十年。
已作芝兰绵后裔,却将金玉必深泉。
月卿手自栽松柏,远寄哀辞为惨然。 -
17.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
18.《七夕对月怀蓝明之黄彦美蒋师文先生》 明·刘炳
碧梧金井生早秋,北斗斜挂银河流。
鹊桥灵车俨若渡,织女有约期牵牛。
古传此事不可诘,五云仿佛闻笙球。
搴衣举酒酹明月,起舞激烈心悠悠。 -
19.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
20.《夏夜舟中闻水鸟声甚哀若曰姑恶感而作诗》 宋·陆游
女生藏深闺,未省窥墙藩。
上车移所天,父母为它门。
妾身虽甚愚,亦知君姑尊。
下床头鸡鸣,梳髻著襦裙。