-
101.《水龙吟 代玄览和东泉学士自寿之作 案此》 元·张雨
古来宰相神仙,有谁得似东泉老。
今朝佳宴,杨枝解唱,花枝解笑。
钟鼎山林,同时行辈,故人应少。
问功成身退,何须更学,鸱夷子,烟波渺。 -
102.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
103.《青弁云林图》 明·张羽
前代何人画山水,长安关仝营丘李。
华原特起范中立,三子相望古莫比。
亦有北苑与河阳,后来作者谁能当。
米家小虎出逸品,力挽元气归苍茫。 -
104.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
105.《题南金慎独斋》 宋·陈天麟
圣道不可窜,探取随已欲。
平生所受用,政可一言足。
子思著中庸,暗室戒慎独。
危微恐惧心,此念施已熟。 -
106.《重九考罢试卷书呈同院诸公二首》 宋·邓忠臣
题遍朱签栋宇充,灯窗长听景阳钟。
昏眵直要金篦刮,黎瘦都如饭颗逢。
文律自随星斗变,月评应合士人从。
了无一事犹深锁,辜负东篱菊品浓。 -
107.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
108.《磨崖碑》 宋·江琼
元水部磨崖碑,为唐中兴作也。
唐事已矣,而碑崖□□独存。
本朝诸贤相与题咏,如张宛邱时有游人打碑卖之句。
□古一言□□□□□不已。 -
109.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
110.《题澹山岩》 宋·留筠
起仰高山积有年,忽看岩窬锁云烟。
一尘不到非凡地,六月当知不暑天。
昔有秦人尝穴处,世从山谷始名传。
品题自古因人重,我谩邀僧煮石泉。 -
111.《蕃厘观感琼花》 宋·宋无
后土祠南裔,坤维婚室家。
国封严典礼,宫祀尚褒嘉。
不是神灵异,焉能眷迩遐。
应须有玉女,到此赏琼葩。 -
112.《君山》 宋·孙应威
君山盘结青云梯,堂高更觉天象低。
横江万顷莹玻璃,蓬瀛胜概从端倪。
几欲收拾归品题,分甘独令倦攀跻。
使君领客伫沙堤,指点淮浙分东西。 -
113.《戏画古松真清斋前》 宋·王当
轮囷复离奇,不柏亦不栗。
吾庐非夏社,嘉树伊谁植。
刳心谢吹嘘,强骨余霹雳。
峥嵘历风霜,偃蹇岂朝夕。 -
114.《山茶花》 宋·徐月溪
山花又晚出,旧不闻图经。
花深嫌少态,曾入苏公评。
迩来亦变怪,纷然著名称。
黄香开最早,与菊为辈朋。 -
115.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
116.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
117.《赋洞霄宫隐居十年后》 宋·叶林
琼馆高居势复完,烟重翠叠几峰峦。
山从舞凤由来远,洞隔投龙欲去难。
处处有泉那用汲,岩岩维石宛如磐。
品题今古知多少,閒把唐僧五字看。 -
118.《梅花吟》 宋·易士达
孤山和靖真奇士,绕屋种梅清彻底。
暗香和月透窗,压尽几多红与紫。
挨排花品果为魁,南枝向暖首先开。
当时疏影横斜句,几度吟从笔底来。
劝君莫奏城头角,吹得梢头花片落。 -
119.《送龙学和寄王元之郎中》 宋·张徽
未持双节去朝元,玉陛犹虚待从班。
龟洛旧游天直上,鸡林新句海中间。
品流有日归陶治,隐逸无时奉宴闲。
鹤驭仙游何处所,轩皇冠剑在桥山。 -
120.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。