-
121.《题梅坛》 宋·钟訧
万松护岭与天齐,中有真人旧隐栖。
井冷尚留丹汞暖,坛高近拜斗星低。
回思汉室成惆怅,浪费今人为品题。
我欲从之无路去,同升不似许仙鸡。 -
122.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
123.《雪山图为建德周廷晖赋》 明·刘溥
我昔曾见《寒林图》,范宽妙笔天下无。
千山一白气栗冽,万木尽黑云模糊。
此图乃是谁作者?布置大抵如临摹。
比之寒林势差小,木石琐碎何其殊。 -
124.《赠梁五兄》 明·陆之裘
太常画品称绝俗,海外皆传夏公竹。
房栊有女十五人,兰佩云鬟总如玉。
夫人贤德妇中英,伯夏乃是夫人生。
尚宝当年阅诸女,独指伯夏劳经营。 -
125.《雪篷图诗为吴淞蔡子坚作》 明·萧规
吴榜何年遇东浙,带得山阴一篷雪。
春风浩浩吹不消,夜月娟娟照偏洁。
雪篷主人且好奇,载客日游随所之。
呼酒恒持金凿落,对花每品玉参差。 -
126.《锦里卜筑诗》 明·赵善瑛
锦里幽栖处,悠然远俗嚣。
地偏车马少,山近市城遥。
松竹连蹊径,藤萝掩屋茅。
闭门穷典籍,修业问刍荛。 -
127.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
128.《玉盘盂》 宋·苏轼
杂花狼藉占春余,芍药开时扫地无。
两寺妆成宝璎珞,一枝争看玉盘盂。
佳名会作新翻曲,绝品难逢旧画图。
从此定知年谷熟,姑山亲见雪肌肤。 -
129.《灵壁石歌为方岩王侍郎作》 宋·戴复古
灵壁一峰天下奇,体势雄伟身巍巍,巨灵怒拗天柱掷。
平地苍龙骧首尾,两片黑云腰夹之。 -
130.《中书侍郎挽词二首》 宋·秦观
守道无夷险,如公实寡仇。
望从乌府重,官到凤池休。
二品追褒峻,千金赙恤优。
缙绅终有恨,王骏不封侯。 -
131.《次韵谢李安上惠茶》 宋·秦观
故人早岁佩飞霞,故遣长须致茗芽。
寒橐遽收诸品玉,午瓯初试一团花。
著书懒复追鸿渐,辨水时能效易牙。
从此道山春困少,黄书剩校两三家。 -
132.《出游》 宋·陆游
八月石帆秋,聊为汗漫游。
本因寻友去,却为看山留。
小草题僧壁,长吟上驿楼。
月能从剧饮,天可寄闲愁。 -
133.《梅花已过闻东村一树盛开特往寻之慨然有感》 宋·陆游
春晚城南十里陂,亭亭独立见奇姿。
品流不落松竹後,怀抱惟应风月知。
旋拂乱云成小伫,重携芳榼卜幽期。
佳人空谷从来事,莫恨桃花笑背时。 -
134.《又送前人琴棋书画四首》 宋·文天祥
不知甲子定何年,题满柴桑日醉眠。
意不在言君解否,壁间琴本是无弦。
我爱商山茹紫芝,逍遥胜似橘中时。
纷纷玄白方龙战,世事从他一局棋。 -
135.《奉和圣制清明》 宋·宋祁
解律调元品彙春,青阳右个启初宸。
庖烟息禁农耕盛。
蚕器增修岁务新。
迟日东门催柳色,微寒南陌敛车尘。
柏梁侍从瞻天什,拜手赓歌轧思频。 -
136.《次韵答尧民》 宋·黄庭坚
君闻苏公诗,疾读思过半。
譬如闻韶耳,三月忘味叹。
我诗岂其朋,组丽等俳玩。
不闻南风弦,同调广陵散。 -
137.《洛阳牡丹图》 宋·欧阳修
洛阳地脉花最宜,牡丹尤为天下奇。
我昔所记数十种,於今十年半忘之。
开图若见故人面,其间数种昔未窥。
客言近岁花特异,往往变出呈新枝。 -
138.《葛氏鼎》 宋·欧阳修
大河昔决东南流,萧条东郡今止湫。
我从故老问其由,云古五鼎藏高丘。
地灵川秀草木稠,郁郁佳气蒸常浮。
惟物伏见数有周,秘藏奇怪神所搜。 -
139.《解官後答韩魏公见寄》 宋·欧阳修
报国勤劳已蔑闻,终身荣遇最无伦。
老为南亩一夫去,犹是东宫二品臣。
侍从籍通清切禁,笑歌行作太平民。
欲知念旧君恩厚,二者难兼始两人。 -
140.《满江红·瑞霭长安》 宋·无名氏
瑞霭长安,京城里、非烟非雾。
须信道、岳锺神秀,再生商傅。
节过重阳才一日,祥开蓬岛群仙聚。
见箕星、昴宿辉文昌,欣初度。