-
121.《咏史诗》 魏晋·王粲
自古无殉死。
达人所共知。
秦穆杀三良。
惜哉空尔为。 -
122.《乙丑除夕追往愤五百字》 明·李梦阳
忆昔蕤宾初,皇疾辍临仗。
维日白气亘,黑风复排踢。
俄传天柱折,忽若慈母丧。
帝本尧舜姿,末履转清伉。 -
123.《除夜器仲孙概》 宋·徐瑞
我老那堪哭,吞声泪一襟。
应门差慰眼,伏枕独伤心。
白壁归黄壤,孤坟寄古林。
凄凉重泣痛,临绝有遗音。 -
124.《挽德润》 宋·方审权
力挽端平疏,追还元佑风。
只今只未正,自古直难容。
去国身如叶,忧时鬓易蓬。
转输烦计使,镇抚仗元戎。 -
125.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
126.《送张伯任都谏阅视固原》 明·冯琦
壮士常慷慨,懦夫多局促。
男儿志万里,取别无踯躅。
念从去年秋,虏骑公南牧。
关门日以开,胡行一何速。 -
127.《壬辰书事赠别钟淑濂张伯任》 明·冯琦
世事亦何常,惨舒递相荡。
今日非昨日,回首一惆怅。
圣人久在宥,君子始用壮。
漫同贾生哭,实恃汉文量。 -
128.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
129.《墨窗为赵捴谦赋》 明·管讷
女娲立极断鳌足,羲画之先无刻木。
始观鸟迹制文字,夜鬼哭天天雨粟。
篆隶变化生八分,行草复作何纷纷。
六书古制既茫昧,载籍况遭秦火焚。 -
130.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
131.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
132.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
133.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
134.《边军谣》 明·陆粲
边军苦,边军苦,自恨生身向行伍。
月支几斗仓底粟,一半泥沙不堪煮。
尽将易卖办科差,颗粒那曾入锅釜。
官逋私债还未足,又见散银来籴谷。 -
135.《七佛庵三十韵》 明·舒頔
春色如多情,阴云贷游瞩。
登临不惮劳,?孛踤转山谷。
石磴危欲欹,梯身进恐覆。
松风响箫笙,花露滴巾幅。 -
136.《陈节妇》 明·王祎
妾生南海涯,窈窕如秋花。
邻娃不识面,千里隔窗纱。
一朝嫁夫婿,共在桐城住,门前有舶船,便欲为商去。
欢好百年身,今年涉两春。 -
137.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
138.《张作诗送砚反剑,乃和其诗,卒以剑归之》 宋·苏轼
我泪犹可拭,日远当日忘。
母哭不可闻,欲与汝俱亡。
故衣尚县架,涨乳已流床。
感此欲忘生,一卧终日僵。 -
139.《去岁九月二十七日在黄州生子名遁小名干儿颀》 宋·苏轼
吾年四十九,羁旅失幼子。
幼子真吾儿,眉角生已似。
未期观所好,蹁跹逐书史。
摇头却梨栗,似识非分耻。 -
140.《袁公济和刘景文登介亭诗复次韵答之》 宋·苏轼
昏昏堕醉梦,奈此六月溽。
君诗如清风,吹我朝睡足。
登临得佳句,江白照湖渌。
袖手独不言,默稿已在腹。