-
141.《李氏园(李茂贞园也,今为王氏所有·)》 宋·苏轼
朝游北城东,回首见修竹。
下有朱门家,破墙围古屋。
举鞭叩其户,幽响答空谷。
入门所见夥,十步九移目。 -
142.《溪上夜钓》 宋·陆游
少时妄意学金丹,八十溪头把钓竿。
露湿茭丛姑恶哭,烟深沙渚鹭鸶寒。
登临每叹乾坤大,强健犹应岁月宽。
作意清吟未须厌,如山残稿後人看。 -
143.《病中感秋,时初丧寿佺子》 宋·杨万里
临晓睡偏重,不知窗已明。
高梧下清露,宿鸟有寒声。
愁岂关须事,秋来添雪茎。
病身仍哭子,并作老来情。 -
144.《六歌》 宋·文天祥
有妻有妻出糟糠,自少结发不下堂。
乱离中道逢虎狼,凤飞翩翩失其凰。
将雏一二去何方,岂料国破家亦亡,不忍舍君罗襦裳。
天长地久终茫茫,牛女夜夜遥相望。 -
145.《生日》 宋·文天祥
忆昔闲居日,端二逢始生。
升堂拜亲寿,抠衣接宾荣。
载酒出郊去,江花相送迎。
诗歌和盈轴,铿戛金石声。 -
146.《越王台》 宋·文天祥
登临我向乱离来,落落千年一越台。
春事暗随流水去,潮声空逐暮天回。
烟横古道人行少,月堕荒村鬼哭哀。
莫作楚囚愁绝看,旧家歌舞此衔杯。 -
147.《长妹第一百四十八》 宋·文天祥
近闻韦氏妹,零落依草木。
深负鹡鴒诗,临风欲痛哭。 -
148.《部兵之秋丘道中怀寄彭城社友》 宋·贺铸
驾马出北门,徒御何迟迟。
日气方汹涌,霜阴亦纷披。
役夫前驱行,少妇痛不随。
分携仰天哭,声尽有余悲。 -
149.《丙寅舟次宋城作》 宋·贺铸
水馆四边村,登临奈断魂。
黄作开小径,红粉哭高原。
舟楫逢新火,松楸老故园。
斜阳一千里,依约是苏门。 -
150.《定风波 三乡光武庙,怀故人刘公景玄》 元·元好问
熊耳东原汉故宫。
登临犹记往年同。
底事爱君诗句好。
解道。
河山浮动酒杯中。
存没悠悠三十载。
谁会。
白头孤客坐书空。
黄土英雄何处在。
须待。
醉寻萧寺哭春凤。 -
151.《南阳谢紫微挽词三首》 宋·梅尧臣
忽惊南郊信,半夜雪中来。
遂哭寝门外,始嗟梁木摧。
文章千古盛,风韵故人哀。
忆昨临湍水,宁知隔夜台。 -
152.《悼子》 宋·梅尧臣
舟行次符离,我子死阿十。
临之但惊迷,至伤反无泣。
款定始怀念,内若汤火集。
前时丧尔母,追恨尚无及。 -
153.《韩子温尚书以长句送江梅次韵》 宋·周必大
忆昔归田友麋鹿,雪里寻梅踏瑶玉。
巡檐屡作杜陵笑,穷路几为步兵哭。
忽逢绿衣鬓如云,歌舞醉人睡昏昏。
觉来但有风相袭,梦断初无香返魂。 -
154.《杜鹃行》 宋·白玉蟾
杜鹃哭,杜鹃哭。
微雨村,远烟麓。
山花红,江枫绿。
一声残,一声续。 -
155.《诸子将筑室以画图相示三首》 宋·苏辙
旧庐近已借诸子,新宅分甘临老时。
万里松楸终独往,四方兄弟亦何疑。
竹间疏户幽人到,林上长松野鹤期。
已觉高轩惭卫赐,可怜黄犬哭秦斯。 -
156.《一鹗》 宋·曾巩
北风万里开蓬蒿,山水汹汹鸣波涛。
尝闻一鹗今始见,眼驶骨紧精神豪。
天昏雪密飞转疾,暮略东海朝临洮。
社中神狐倏闪内,脑尾分砾垂弓橐。 -
157.《挽吴宜徽》 宋·郑獬
平生负高节,至死寸心丹。
明主虽容进,孤臣岂易安。
神归嵩岳黑,人哭洛川寒。
不识平津面,临风亦涕汍。 -
158.《晋阳郡君挽词》 宋·强至
法度居无失,图书动有稽。
不偕君子老,空美大夫妻。
淡月临新兆,清风在旧闺。
哭声摧陇水,山鸟学人啼。 -
159.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
160.《游峨眉》 宋·冯时行
向来一纪登临意,白发颓龄才一至。
阮哭穷途真可笑,孔小天下或如是。
平生历览廓无碍,方称老怀疏不緻。
安能却妆住云霄,更不婆娑下平地。