-
141.《张安道见示近诗》 宋·苏轼
人物一衰谢,微言难重寻。
殷勤永嘉末,复闻正始音。
清谈未足多,感时意殊深。
少年有奇志,欲和南风琴。 -
142.《病中夜读朱博士诗》 宋·苏轼
病眼乱灯火,细书数尘沙。
君诗如秋露,净我空中花。
古语多妙寄,可识不可夸。
巧笑在瓶颊,哀音如掺挝。 -
143.《雷州八首?此为秦观作?》 宋·苏轼
白发坐钩党,南迁濒海州。
灌园以餬口,身自杂苍头。
篱落秋暑中,碧花蔓牵牛。
谁知把锄人,旧日东陵侯。 -
144.《李委吹笛?并引?》 宋·苏轼
.元丰五年十二月十九日,东坡生日也。
置酒赤壁矶下,踞高峰,俯鹊巢。
酒酣,笛声起于江上。
客有郭、石二生,颇知音,谓坡曰:“笛声有新意,非俗工也。 -
145.《游灵隐高峰塔》 宋·苏轼
言游高峰塔,蓐食治野装。
火云秋未衰,及此初旦凉。
雾霏岩谷暗,日出草木香。
嘉我同来人,久便云水乡。 -
146.《滴滴金·梅花漏泄春消息》 宋·晏殊
梅花漏泄春消息
柳丝长
草芽碧
不觉星霜鬓边白
念时光堪惜
兰堂把酒留嘉客
对离筵
驻行色
千里音尘便疏隔
合有人相忆 -
147.《转运度支得青州资政黄素书韩吏部伯夷颂许昌》 宋·晏殊
首阳垂范远,吏部属辞深。
梁翰著嘉尚,系言光德音。
褒崇亘千{左礻右冀},精妙极双金。
题咏益珍秘,用昭贤彦心。 -
148.《寄吴氏女子》 宋·王安石
伯姬不见我,乃今始七龄。
家书无虚月,岂异常归宁。
汝夫缀卿官,汝儿亦搢綎。
儿已受师学,出蓝而更青。 -
149.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
150.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
151.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
152.《寄龚实之正言》 宋·陆游
台省诸公岁岁新,平生敬慕独斯人。
山林不恨音尘远,梦寐时容笑语亲。
学道皮肤虽脱落,忧时肝胆尚轮囷。
至和嘉佑须公了,乞向升平作幸民。 -
153.《题宣州推官厅览翠堂》 宋·文天祥
都官自楚产,文采光陆离。
当年从事君,如与山川期。
岁月忽已遒,天球落尘土。
岂曰无嘉宾,过者不我顾。 -
154.《古心江先生以旧弼出镇长沙癸酉十月乙亥是为》 宋·文天祥
炎图启不运,皇路熙以平。
蜿蟺发令姿,有美洵一人。
鸿藻舒朝华,大音锵韶钧。
黼珽丽三阶,火龙昭紞纮。 -
155.《送黄师是梓州提刑》 宋·张耒
嘉陵江边树,他日系我驹。
当时挟书儿,抱子镊白须。
伤怀洒孤泪,一梦百崎岖。
西城送我处,今日揽君袪。 -
156.《熏风二首》 宋·张耒
熏风动嘉树,日夕成清阴。
上有枝间鸟,知时为好音。
阳春事已往,桃李不可寻。
赖兹长养功,嘉实荐中林。
庭虚纳凉吹,云表见遥岑。
我歌虞氏诗,谐此风中琴。 -
157.《柳闳展如子瞻甥也其才德甚美有意于学故以桃》 宋·黄庭坚
浮阳愧嘉鱼,道傍多苦李。
古来贤达人,不争咸阳市。
吾子富春秋,日月东趋水。
潜圣有玉音,闻道而已矣。 -
158.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
159.《陈吉老县丞同知命弟游青原谒思禅师予以簿领》 宋·黄庭坚
天高万物肃,虚寂在川岑。
肃此尘外轸,随山上岖嶔。
列宿正参差,凝霜露衣襟。
惊鸟纵横去,孤猿拥条吟。 -
160.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。