-
201.《画竹歌为道士詹明德赋》 明·刘基
我所思兮在潇湘,苍梧九疑渺无际,但见绿竹参天长。
上有寒烟凝不飞,下有流水声琅琅。
中有万古不尽离别泪,化作五色丹霞浆。
穿崖贯石出厚地,风吹露涤宵有光。 -
202.《晚晴》 宋·夏竦
万家充积望,千里绝纖埃。
日辗云头上,风驱雨脚回。
乱帆争古渡,疏叶下高台。
启户晴光入,卷帘秋气来。 -
203.《次韵谢尉公靖同游北园五首》 宋·韩维
凿堤要水近,依竹任迳斜。
残叶时委地,晚笋犹穿沙。
不知人间世,况论空中花。
却思城市喧,阁阁鸣群蛙。 -
204.《送王二广渊签书洛中》 宋·韩维
吾尝登嵩丘,下视伊与洛。
王都一河壮,气象郁回礴。
又闻彼其下,地美民俗乐。
朱宫待游幸,窈窕飞观阁。 -
205.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
206.《次韵张守与润守总卿诗四首》 宋·陈造
天阶玉作笋,此地合垂绅。
尚戒专城驭,虚逢籲俊辰。
公方阅竹马,名已荐枫宸。
政恐经纶去,诸公拱后尘。 -
207.《程顺子升斋》 宋·吴泳
雨养焦谷牙,清晨勃然兴,风入春笋节,一夕长数层。
地道元敏树,生意实可徵。
一息不滋长,枯荄莽丘陵。 -
208.《过邠郊归蜀》 宋·李新
摩笄绿玉笋抽芽,卷地兜罗柳放花。
蛱蝶团空飞锦绣,葡萄上架走龙蛇。
河源曲曲无千仞,土室层层有几家,脱得身归银汉近,云津却拟问仙槎。 -
209.《次韵李丞相送行二首》 宋·李弥逊
山畔孤亭一水滨,归来华发已欺人。
脱身异县干戈地,得意吾庐笋蕨春。
早着青衫成底事,惯遭白眼欲谁亲。
此君真有高人节,肯与山翁作近邻。 -
210.《杜如篪屡督烹茶仍作诗次其韵》 宋·冯时行
老寄余生山水窟,寂无朝烟屈硉矹。
客从何方问栖隐,无人应门杖藜出。
言间遗我翠玉饼,把玩芳香袭呼吸。
便欲洗琖试水品,肠胃空枯恐称屈。 -
211.《出关》 宋·曹勋
笋舆清晓出都门,便喜松声到处闻。
可但佳游今止止,试寻旧友只纷纷。
卑栖故传吴楚语,高意自同鸾鹤群。
且乐退身地挂碍,满襟尘土逐春云。 -
212.《龙华山寺寓居十首》 宋·王之望
作客他乡久,宜人此界稀。
身閒长挟策,地僻惯披衣。
妻有虀盐乐,儿因笋蕨肥。
出门何所适,终日掩荆扉。 -
213.《忆雪歌》 宋·李洪
前年吴兴雪三尺,街头十日无行迹。
南山千峰蟠玉虬,太湖万顷鎔银色。
腐儒冻死但长哦,男呻女吟空四壁。
去年强邻窥淮淝,铁马成群来塞北, -
214.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
215.《陪沈虞卿使君游钱园》 宋·楼钥
休沐无官事,公庭且放衙。
城中寻胜地,道上引高牙。
潭府临芳径,东岩玩物华。
山林真夐绝,栋宇谢豪奢。 -
216.《山居三首》 宋·廖行之
暖地池塘早绿,春和笋蕨先肥。
惯作田家活计,懒随廛市关机。 -
217.《送周守二首》 宋·赵蕃
昔我移官皇恐滩,缄诗送公因阿连。
转头梅事两飘忽,我亦解秩当返辕。
岂期邂逅客归会,逢公政成朝日边。
可无一语道离阔,顾待别后空阑干。 -
218.《并工》 宋·叶适
并工催作趁春前,又值春归一莞然。
新笋顿能长数尺,晚花宽与待明年。
回廊寂寂为苔地,后塔阴阴造雨天。
坐睡不惊还自觉,鬓须将老到衰边。 -
219.《李参政见招游龙鹤山归途有作》 宋·魏了翁
上有高峰树倚天,下临深涧水生烟。
陶鎔泉石山中相,舒卷云霞地上仙。
松色呼儿开后槛,笋舆为客过前川。
不因同落天涯久,那得岩扉共此缘。 -
220.《丙申携客自康王观东北行十里观谷帘泉》 宋·魏了翁
笋将轧轧度岩隈,乱涧穿空去复回。
方识人间真毁誉,只缘亲到地头来。