-
221.《赠江心寺钦上人》 宋·徐照
客至启幽户,笋鞋霆曲廊。
潮侵坐禅石,雨润读经香。
古砚传人远,新篁远塔长。
城中如火热,此地独清凉。 -
222.《留题马溪寺二首即用前韵》 宋·程公许
玉笋竞秋爽,翠屏张晓晴。
天开金地胜,鼎峙紫霄撑。
见说禅心静,能调异物狞。
十方芗水海,何处不澄清。 -
223.《过眉山谒乡耆宿李八丈提刑》 宋·程公许
忆昔下吴会,拜公古渝州。
别来忽星纪,不知几三为。
岂不愿舂粮,占乌渠渠屋。
良期苦难俪,千里劳远目。 -
224.《借寓杨和王府秀芳空屋宽静爽洁意甚乐之》 宋·程公许
红尘难得安棲处,借屋三间委巷深,地僻喜无车马过,官间不废编去寻。
傍墙幸有数竿竹,护笋看成满院阴。
须信朝大为大隐,心无事累即山林。 -
225.《上泸州杨尚书四十韵》 宋·程公许
清莹坡璃水,巉岩石笋峰。
孕才供世用,有道致时雍。
阀阅宋清节,源流唐靖恭。
异时先太史,司匦事光宗。 -
226.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
227.《云门寺诗》 宋·苏泂
重冈落日思依依,地老天荒阅盛衰。
万古烟萝千古寺,唐朝诗句晋朝碑。
鹤贪清气随僧住,松引寒声助客悲。
十载重来衫鬓改,笋舆回路独移时。 -
228.《二月朔日得诗二十六韵》 宋·王迈
二月方书朔,新晴景物饶。
今春添一闰,是月始元朝。
一枕初回梦,千官想正朝。
横鱼金击带,鸣骑玉为镳。 -
229.《许宰和篇至再用韵谢》 宋·王迈
陶令束带督邮读,归来高兴潜有激。
昌黎县斋饱读书,自谓此日足可惜。
二贤诗留天地间,千载宝之为双璧。
当官不妨文字乐,似此人物不时出。 -
230.《竹石屏歌谢遁泽》 宋·王柏
好古博雅时遁泽,往岁赠我墨图柏。
今年揆予初度临,又复持赠竹石屏。
柏以祝我老,竹以坚我心。
长歌短歌先后发,书室夜夜生光荧。 -
231.《和遁泽喜雨韵二首》 宋·王柏
久欲飞山试笋车,避炎情绪未能嘉。
读书求道调心马,制药无方遣睡蛇。
天地秋来催祭鸟,池塘雨过闹私蛙。
病夫推枕幡然起,骨健神清眼不华。 -
232.《次韵徐宰三雪》 宋·方岳
春其几何到端木,三信东风银粟粟。
眼惊天地有奇事,喜不自持诗陆续。
尔时茅屋亦堪画,有竹宁甘食无肉。
多年裋褐夜不暖,紫凤天吴共伸缩。 -
233.《豆苗》 宋·方岳
江南之笋天下奇,春风匆匆催上篱。
秦邮之薑肥胜肉,远莫致之长负腹。
先生一缽同僧居,别有方法供斋蔬。
山房扫地布豆粒,不烦勤荷烟中锄。 -
234.《秋谒屺瞻墓》 宋·马廷鸾
了知五十六年非,何处空山叫阿{上弥下女}。
斗酒只鸡双泪落,荒林宿莽九原悲。
黄花委地伤徂岁,青笋迎船忆旧时。
庐下夜来霜屦冷,袜材持送懒残师。 -
235.《寄子野》 宋·仇远
西窗隐几读南华,颇悟亡羊与战蜗。
住久不知身是客,归休谁谓女无家。
向阳野竹先抽笋,待雪官梅欲试花。
我爱睡乡真乐地,底须频吃玉川茶。 -
236.《清明日先劳动挂楮钱》 宋·王炎
昔人最重去坟墓,绝喜归来老一邱。
岂是他山无笋蕨,只缘故国有松楸。
百年暂住人间世,千古俱为地下游。
色境悲欢虽梦事,楮钱聊挂树梢头。 -
237.《会稽杨梅雄天下其佳者皆出项里相传项羽乡里》 宋·王铚
越山杨梅最珍美,人杰地灵生项里。
江东庙食忆至今,应缘似舜重瞳子。
南方炎威无时穷,落在故乡草木中。
请看枝头万点火,犹是咸阳三月红。 -
238.《题竹》 宋·张嵲
山磎荦确雾冥冥,瘦笋初从石罅生。
开图细想经过地,记得南山步晚晴。 -
239.《咏雪得光字》 宋·张嵲
东皇攜春来,属车载霓裳。
回风作妙舞,杂佩鸣珠璫。
千官玉笋班,再拜称瑶觞。
酒罢各分端,圭琮粲琳琅。 -
240.《送杨似之提举湖南》 宋·陈傅良
昨日有客去分符,今朝有客来揽辔。
蕨芽掇尽笋可{屈刂},送客焉知老将至。
儒雅风流能有几,南宫先生无乃是。
十年不复梦蓬山,万里何为隔湘水。