-
1.《寿曹大博以东宪台治新筑亭馆扁榜寄意·垂光》 宋·程公许
蔚蓝水中天,岧峣千万重。
楼观耸烟霞,光景浮星虹。
天上老仙伯,万劫冰雪容。
笑下金华山,长歌唳霜鸿。 -
2.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
3.《豫让论》 明·方孝孺
士君子立身事主,既名知己,则当竭尽智谋,忠告善道,销患于未形,保治于未然,俾身全而主安。
生为名臣,死为上鬼,垂光百世,照耀简策,斯为美也。
苟遇知己,不能扶危为未乱之先,而乃捐躯殒命于既败之后;钓名沽誉,眩世骇俗,由君子观之,皆所不取也。
盖尝因而论之:豫让臣事智伯,及赵襄子杀智伯,让为之报仇。 -
4.《大墙上蒿行》 魏晋·曹丕
阳春无不长成,草木群类,随大风起。
零落若何翩翩,中心独立一何茕。
四时舍我驱驰,今我隐约欲何为?生居天壤间,忽如飞鸟栖枯枝。
我今隐约欲何为?适君身体所服,何不恣君口腹所尝?冬被貂鼲温暖,夏当服绮罗轻凉。 -
5.《满庭芳 丹阳升霞作黄?,醮罢忆师,遂作》 元·王处一
的祖纯阳,随时显异,密传师父仙宗。
重阳悯化,遗教马扶风。
斡运玄机顺应,真功就、三界圆融。
垂光降,亡灵济度,都在碧霄中。 -
6.《奉和始平公酬大将佩和吴侍郎》 宋·司马光
道盛经纶业,文高翰墨场。
雍容偃藩地,密迩钓璜乡。
回首红尘远,清心白日长。
山形抱城堞,豀影照公堂。 -
7.《封泰山乐章·太和》 唐·佚名
孝敬中发,和容外彰。
腾华照宇,如升太阳。
贞璧就奠,玄灵垂光。
礼乐具举,济济洋洋。 -
8.《郊庙歌辞·太清宫乐章·终上》 唐·佚名
不宰元功,无为上圣。
洪源长发,诞受天命。
金奏迎真,璇宫展盛。
备礼周乐,垂光储庆。 -
9.《唐封泰山乐章·太和》 唐·张说
孝敬中发,和容外彰。
腾华照宇,如升太阳。
贞璧就奠,玄灵垂光。
礼乐具举,济济洋洋。 -
10.《冬到金华山观,因得故拾遗陈公学堂遗迹》 唐·杜甫
涪右众山内,金华紫崔嵬。
上有蔚蓝天,垂光抱琼台。
系舟接绝壁,杖策穷萦回。
四顾俯层巅,澹然川谷开。 -
11.《冬到金华山观,因得故拾遗陈公学堂遗迹》 唐·杜甫
涪右众山内,金华紫崔嵬。
上有蔚蓝天,垂光抱琼台。
系舟接绝壁,杖策穷萦回。
四顾俯层巅,澹然川谷开。 -
12.《赠垂光同年》 唐·徐夤
丹桂攀来十七春,如今始见茜袍新。
须知红杏园中客,终作金銮殿里臣。
逸少家风惟笔札,玄成世业是陶钧。
他时黄阁朝元处,莫忘同年射策人。 -
13.《忆旧游(大都长春宫,即旧之太极宫也)》 宋·张炎
看方壶拥翠,太极垂光,积雪初晴。
阊阖开黄道,正绿章封事,飞上层青。
古台半压琪树,引袖拂寒星。
见玉冷闲坡,金明邃宇,人往深清。 -
14.《会文昌宫》 宋·林宗放
文曜炳天府,司禄辅时雍。
妥灵俨宫宇,垂光耀词锋。
牲齐蠲谷旦,英髦翕来宗。
桂旗降剡剡,瑶席瞻顒顒。 -
15.《碧梧翠竹堂》 明·释良琦
碧梧翠竹之高堂,乃在玉山西石冈。
浓阴昼护白日静,翠气夜含清秋凉。
堂中美人双鸣珰,不独痴绝能文章。
北海李生共放旷,东林惠远同徜徉。 -
16.《车驾驻润州幸少傅杨公私第欢燕累日恭述六首》 明·朱厚照
先朝宰辅寓京师,翠辇临门或有之。
独是远临家食地,无人得似荷恩私。
夜深莲炬半烧过,模写神功入咏歌。
直继诗人《常武》什,下看韩愈颂元和。 -
17.《八月十三日观长星》 宋·梅尧臣
长星彗云出,天狗欲堕鸣。
狗扫不见迹,昭晰河汉横。
河汉秋转净,箕斗垂光晶。
劝尔长星酒,收祲看太平。 -
18.《吊石曼卿》 宋·梅尧臣
前时京师来,对马尝相揖。
埃尘正满衢,笑语曾未及。
虽然恨莫亲,往往闻风什。
星斗交垂光,昭昭不可挹。 -
19.《览梅圣俞诗编》 宋·韩维
夙昔诵佳句,跂予慕高风。
何意忧艰馀,邂逅此相逢。
群初应府辟,捧檄来自东。
引车穷檐下,眷然顾微躬。 -
20.《坐客宋周士忽垂光和复用元韵答之三首》 宋·强至
魏台营妓胜添酥,一笑堪酬百琲珠。
只恐更深云雨散,明朝共是守寒炉。