-
21.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
赤脚走红尘,全身入荒草。
费了几精神,不若居山好。
一坞闲云,千峰啼鸟。
声色纯真,是非不到。
堪悲堪笑寒山子,十年归不得,忘却来时道。 -
22.《北禅院避暑联句》 唐·皮日休
歊蒸何处避,来入戴颙宅。
逍遥脱单绞,放旷抛轻策。
——皮日休
爬搔林下风,偃仰涧中石。 -
23.《北禅院避暑联句》 唐·皮日休
歊蒸何处避,来入戴颙宅。
逍遥脱单绞,放旷抛轻策。
——皮日休
爬搔林下风,偃仰涧中石。 -
24.《诉衷情令(登郁孤台,与施德初同读坡诗作)》 宋·康与之
郁孤台上立多时。
烟晚暮云低。
山川城郭良是,回首昔人非。
今古事,只堪悲。
此心知。
一尊芳酒,慷慨悲歌,月堕人归。 -
25.《偈颂二十五首》 宋·释普岩
此香堪笑又堪悲,刚把愁肠说向谁。
冶父山前曾落节,午钧之重一毫釐。 -
26.《八咏诗 霜来悲落桐》 南北朝·沈约
悲落桐。
落桐早霜露。
燕至叶未抽。
鸿来枝已素。 -
27.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。 -
28.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
春日晴,黄莺鸣。
山花似锦,汀草如茵。
堪悲堪笑,公塘寨裹王节级到处巡捕,自已不知不觉,打失一双眼睛。 -
29.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
30.《余避地千金圩屡游殳史两山酒酣兴发赋诗一首》 明·贝琼
神人夜割蓬莱股,苍然尚作青狮舞。
殳基得道此飞腾,烟火千家自成坞。
前年盗起官军下,存者如星才四五。
我来欲置读书床,出入未愁穿猛虎。 -
31.《送长史李少府入蜀》 唐·韩翃
行行独出故关迟,南望千山无尽期。
见舞巴童应暂笑,闻歌蜀道又堪悲。
孤城晚闭清江上,匹马寒嘶白露时。
别后此心君自见,山中何事不相思。 -
32.《落第后归山下旧居留别刘起居昆季》 唐·卢纶
寂寞过朝昏,沈忧岂易论。
有时空卜命,无事可酬恩。
寄食依邻里,成家望子孙。
风尘知世路,衰贱到君门。 -
33.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
34.《婆罗门引(用韵别郭逢道)》 宋·辛弃疾
绿阴啼鸟,阳关未彻早催归。
歌珠凄断累累。
回首海山何处,千里共襟期。
叹高山流水,弦断堪悲。 -
35.《括木兰花慢》 宋·林正大
黄河天上派,到东海、去难收。
况镜里堪悲,星星白发,早上人头。
人生尽欢得意,把金尊、对月莫空休。
天赋君材有用,千金散聚何忧。 -
36.《浯溪摩崖怀古》 宋·杨万里
湘江曾闻有浯溪,片帆今挂湘东西。
上摩石崖与天齐,江头落日云凄凄。
山昏雨暗哀猿啸,步入烟萝转深峭。
元颜千古迹不朽,星斗蛟龙两奇妙。 -
37.《遣兴》 宋·朱翌
衡门秋到总堪悲,荷折蒲荒不整齐。
但喜风前无立豹,亦知砌下有蹲鸱。
吾徒老矣成何事,生理茫然更久稽。
清净无风天雨已,山前山后且扶藜。 -
38.《短歌行赠武河汤将军擢镇狼山》 明·俞大猷
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。 -
39.《答盈盈》 未知·王山
东风艳艳桃李忪,花围春入屠酥浓。
龙脑透缕鲛绡红,鸳鸯十二罗芙蓉。
盈盈初见十六,眉试青膏鬓垂绿。
道字不正娇满怀,学得襄阳大堤曲。 -
40.《题玉山草堂》 元·陈基
隐居家住玉山阿,新制茅堂接薜萝。
悲翠飞来春雨歇,麝香眠处落花多。
《竹枝》已听巴人调,桂树仍闻楚客歌。
明日扁舟入青浦,不堪离思隔沧波。