-
181.《塞下曲赠翁东厓侍郎总制十首》 明·唐顺之
君侯生长在炎洲,塞外层冰草木愁。
祇怜军士犹寒色,腊尽辕门不御裘。 -
182.《塞下曲》 现代·溥心畬
戍楼烟断草萋萋,万里寒冰裂马蹄。
闻道汉家开战垒,边沙如雪玉关西。 -
183.《闻笛歌送人之塞上》 明·王恭
横笛对离亭,扁舟越江口。
月下何人最断肠,天涯怨别吹《杨柳》。
《杨柳》繁音愁复愁,梧桐萧瑟江枫秋。
长林半夜叶皆脱,积水三江云不流。 -
184.《塞上晚春忆家》 明·董少玉
新草满长堤,思乡望月迟。
露桃深中酒,烟柳淡涂眉。
秋塞关难掩,春江棹可移。
此身同越鸟,夜夜想南枝。 -
185.《塞下曲三首》 明·何白
春草年年怨别离,生还不分及瓜时。
天寒虮虱生金甲,雪里龙蛇落画旗。 -
186.《塞上曲二首》 明·刘效祖
朔风吹雪渡沙场,传道单于猎白狼。
北望征尘何处是,暮云无际草苍茫。 -
187.《塞上(二首)》 明·明肃靖王
黄云白草出关多,飒飒风吹积石河。
少妇愁添闺里思,征人泪落《陇头歌》。
受降城外单于猎,温宿营边汉使过。
强欲从军事鞍马,冯唐已老复如何。 -
188.《出塞作》 唐·王维
居延城外猎天骄,白草连山野火烧。
暮云空碛时驱马,秋日平原好射雕。
护羌校尉朝乘障,破虏将军夜渡辽。
玉靶角弓珠勒马,汉家将赐霍嫖姚。 -
189.《塞上曲》 宋·陆游
茫茫大碛吁可嗟,暮春积雪草未芽。
明月如霜照白骨,恶风卷地吹黄沙。
驼鸣喜见泉脉出,雁起低傍寒云斜。
穷荒万里无斥堠,天地自古分夷华。
青毡红锦双奚车,上有胡姬抱琵琶。
犯边杀汝不遗种,千年万年朝汉家。 -
190.《出塞曲》 宋·陆游
佩刀一刺山为开,壮士大呼城为摧。
三军甲马不知数,但见动地银山来。
长戈逐虎祁连北,马前曳来血丹臆;却回射雁鸭绿江,箭飞雁起连云黑。
清泉茂草下程时,野帐牛酒争淋漓;不学京都贵公子,唾壶麈尾事儿嬉。 -
191.《塞猎》 宋·张耒
十月北风燕草黄,燕人马饱弓力强。
虎皮裁鞍雕羽箭,射杀阴山双白狼。
青毡帐高雪不湿,击鼓传觞打令急。
单于半醉解貂裘,昭君独抱琵琶泣。 -
192.《塞上曲》 宋·黄庭坚
十月北风燕草黄,燕人马肥弓力强。
虎皮裁鞍鵰羽箭,射杀山阴双白狼。
青毡帐高雪不湿,击鼓传觞令行急。
戎王半醉拥貂裘,昭君犹抱琵琶泣。 -
193.《山塞》 宋·司马光
边草荒无路,星河秋夜明。
卷旗遮虏塞,歇马受降城。
霜重征衣薄,风高战鼓鸣。
将军功示厌,士卒不须生。 -
194.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
通国兴仁逊,浑然太古时。
不营分表事,肯拾道傍遗。
山步多樵笛,郊行足酒旗。
马应无失塞,羊岂有亡歧。
坠李羞三咽,堆金畏四知。
如何仙圣境,着得窃桃儿。 -
195.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
月里谁横笛,秋深战垒闲。
别吹新曲调,偏照旧关山。
响激商飙起,声随陇水潺,远传边塞外,高入广寒间。
解白嫦娥发,能苍壮士颜。
倚楼人谩拜,何日凯歌还。 -
196.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
莫爱于公主,情钟掌上珠。
是谁误天子,遣嫁与单于。
帝女生而贵,王姬礼亦殊。
竟令乘凤侣,远适牧羊奴。
不信和戎者,真能保塞无。
如何丈人行,金絮奉胡雏。 -
197.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
五字非容易,须曾断几茎。
身虽居破屋,人比作长城。
塞北李都尉,江东阮步兵。
编师攻不下,老将望而惊。
立帜骚坛峻,降旗敌垒平。
可怜秦系辈,浅陋欲争衡。 -
198.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
塞雁先荒徼,雕弓莫射渠。
心怀南向意,足有北来书。
翔集鸿毛迅,缄题鸟迹疏。
上言存魏阙,下说厌穹庐。
陇右平安远,云中探报虚。
不知子卿妇,锦字托谁欤。 -
199.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
绝塞多为窟,秦时所筑城。
因怜吾马渴,教饮彼泉清。
霜雪卢龙塞,风烟骠骑营。
远从贰师垒,瞥过武安坑。
心警投鞭虏,身先荷杵兵。
宁为伏波死,不作李陵生。 -
200.《过欧阳元老草堂》 宋·吴则礼
知子廊庙器,诛茅楚江边。
缅怀靖节意,心远地自偏。
绿发走关塞,蹭蹬成华颠。
老益抱孤操,冥鸿正翩翩。