-
161.《塞垣春》 宋·方千里
四远天垂野。
向晚景,雕鞍卸。
吴蓝滴草,塞绵藏柳,风物堪画。
对雨收雾霁初晴也。 -
162.《塞翁吟(黄钟商赠宏庵)》 宋·吴文英
草色新宫绶,还跨紫陌骄骢。
好花是,晚开红。
冷菊最香浓。
黄帘绿幕萧萧梦,灯外换几秋风。 -
163.《塞垣春》 宋·陈允平
草碧铺横野。
带暝色、归鞍卸。
烟葭露苇,满汀鸥鹭,人在图画。
渐一声雁过南楼也。 -
164.《塞翁吟》 宋·仇远
短绿抽堤草,芳信未许花知。
尚留冻梗冰枝。
藓石雪消迟。
方塘水浅鸳鸯冷,沙际水翼相依。 -
165.《春草碧》 宋·万俟咏
又随芳绪生,看翠霁连空,愁遍征路。
东风里,谁望断西塞,恨迷南浦。
天涯地角,意不尽、消沉万古。
曾是送别长亭下,细绿暗烟雨。 -
166.《塞上曲·其一》 唐·王昌龄
蝉鸣空桑林,八月萧关道。
出塞入塞寒,处处黄芦草。
从来幽并客,皆共沙尘老。
莫学游侠儿,矜夸紫骝好。 -
167.《和张仆射塞下曲·其二》 唐·卢纶
林暗草惊风,将军夜引弓。
平明寻白羽,没在石棱中。 -
168.《塞下曲·其一》 唐·李益
蕃州部落能结束,朝暮驰猎黄河曲。
燕歌未断塞鸿飞,牧马群嘶边草绿。 -
169.《塞下曲·其六》 唐·戎昱
北风凋白草,胡马日骎骎。
夜后戍楼月,秋来边将心。
铁衣霜露重,战马岁年深。
自有卢龙塞,烟尘飞至今。 -
170.《塞上曲》 宋·王镃
黄云连白草,万里有无间。
霜冷髑髅哭,天寒甲胄闲。
马嘶经战地,雕认打围山。
移戌腰金印,将军度玉关。 -
171.《题醉中所作草书卷后》 宋·陆游
胸中磊落藏五兵,欲试无路空峥嵘。
酒为旗鼓笔刀槊,势从天落银河倾。
端溪石池浓作墨,烛光相射飞纵横。
须臾收卷复把酒,如见万里烟尘清。
丈夫身在要有立,逆虏运尽行当平。
何时夜出五原塞,不闻人语闻鞭声。 -
172.《塞下曲四首》 唐·常建
(一)
玉帛朝回望帝乡,乌孙归去不称王。
天涯静处无征战,兵气销为日月光。
(二) -
173.《金陵秋兴八首次草堂韵己亥七月初一作 之一》 清·钱谦益
龙虎新军旧羽林,八公草木气森森。
楼船荡日三江涌,石马嘶风九域阴。
扫穴金陵还地肺,埋胡紫塞慰天心。
长干女唱平辽曲,万户秋声息捣砧。 -
174.《塞下曲》 明·高启
日落五原塞,萧条亭堠空。
汉家讨狂虏,籍役满山东。
去年出飞狐,今年出云中。
得地不足耕,杀人以为功。
登高望衰草,感叹意何穷。 -
175.《朝饮马送陈子出塞》 明·李梦阳
朝饮马,夕饮马,水咸草枯马不食,行人痛哭长城下。
城边白骨借问谁?云是今年筑城者。
但道辞家别六亲,宁知九死无还身。
不惜身为城下土,所恨功成赏别人。 -
176.《塞下曲》 明·谢榛
青海城边秋草稀,黄沙碛里夜云飞。
将军不寐听刁斗,月上辕门探马归。 -
177.《出塞曲》 唐·张琰
腰间插雄剑,中夜龙虎吼。
平明登前途,万里不回首。
男儿当野死,岂为印如斗。
忠诚表壮节,灿烂千古后。 -
178.《喜迁莺 词综卷二十六案花草粹编卷十一,依》 元·王特起
登山临水。
正桂岭瘴开,苹洲风起。
玄鹤高翔,苍鹰远击,白鹭欲飞还止。
江上层波似练,沙际行人如蚁。 -
179.《摸鱼儿 同遗山赋雁丘 花草粹编卷十二》 元·杨果
怅年年。
雁飞汾水,秋风依旧兰渚。
纲罗惊破双栖梦,孤影乱翻波素。
还碎羽。 -
180.《塞下曲赠翁东厓侍郎总制十首》 明·唐顺之
四月旌旂出白狼,千山晴雪照油幢。
预知水草军无乏,试辨风云虏欲降。