-
1.《水龙吟·次歆林圣予惜春》 宋·晁补之
问春何苦匆匆,带风伴雨如驰骤。
幽葩细萼,小园低槛,壅培未就。
吹尽繁红,占春长久,不如垂柳。
算春长不老,人愁春老,愁只是、人间有。 -
2.《次太守李侍郎和郡博士包丈芍药韵二首》 宋·钱亿年
艳草妖花理易残,无劳太息抚雕栏。
终年费尽壅培力,能共樽前几日看。 -
3.《和吴冲卿学士省中植菊》 宋·梅尧臣
园菓已熟实未坠,野卉已老叶未瘁。
菊丛是时方发荣,潭上篱边俱有为。
一从潭岛辅长年,一自篱根图暂醉。
今将移近省中兰,壅培早与陶潜异。 -
4.《再和董令升雪二首》 宋·王之道
欲下閒庭不蹋泥,但惊飞絮与阶齐。
一枝误失禽栖稳,三窟遥应兔迹迷。
填寒涧溪还地厚,壅培山阜觉天低。
寒光照应东窗白,咿喔应先报晓鸡。 -
5.《和耘老弟南坡芙蓉》 宋·虞俦
簇簇坡头锦绣丛,几番消息问来鸿。
素商未遣先惊绿,青女何妨更染红。
向日壅培曾覆篑,有时灌溉亦连筒。
年来羁宦成离索,却欠看花一醉同。 -
6.《问讯木犀》 宋·虞俦
两行丛桂手亲栽,移自深岩远壑来。
今夏蒙茸看叶长,来秋端的见花开。
早时切记频浇灌,瘦地仍须苦壅培。
待得东堂枝可折,满山桃李尽舆台。 -
7.《先兄叔逢种花池秋初开一朵二侄感悼成韵作柏》 宋·程公许
怀昔三昆皆青春,挥毫翻水惊鬼神。
我方丱角瞠后尘,有如奔林鹿牲牲。
高堂寿朋鬓亸银,时节歌押彩服新,二十年间存几人。 -
8.《乡举鹿鸣劝驾》 宋·吴潜
上苑春光已探来,诸公逸驾莫迟回。
点头定有文惊坐,烧尾何妨酒吸杯。
自是功名难躲避,须知气节要壅培。
老夫亲手传衣钵,来岁图经用再开。 -
9.《子大有游东山之约以诗相趣因次其韵》 宋·王炎
万杉深处一轩开,秀色参天费壅培。
我为不知林壑趣,黄粱梦觉却归来。 -
10.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。