-
101.《和山谷上东坡古风二首见一朝今取一篇》 宋·戴复古
自鬻非奇货,强鸣非好声。
法当老山林,松根断茯苓。
劫来长安道,霜鬓迫衰龄。
穷吟无知音,只觉太瘦生。
公诗妙一世,风雅见根蒂。
比兴千万篇,已作不朽计。
穷达虽不同,嗜好乃相似。 -
102.《露坐》 宋·陆游
此手乃可怜,经月不把酒;著书又苦晚,何以图不朽?空庭坐三更,磊落垂北斗。
向来历关河,万里空回首。
岂知三十年,竟作越中叟!後生虽满眼,非复旧交友。
形体迫衰谢,妻子亦何有?怅望怀古人,吞声死农亩。 -
103.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
君子尚大节,又甚恶不情,鲁连故可人,用意终近名。
千载高夷齐,采薇忘其生,周公述易象,所以贵幽贞。
去圣虽已远,江左见渊明;我读饮酒诗,朱弦有遗声。
杂兴又此身漂荡等流槎,陋巷无心长草莱,柴门偶自不曾开。 -
104.《夙兴》 宋·陆游
青灯黄卷拥篝炉,残发垂蓬未暇梳。
略似诸生勤夜课,绝胜小吏迫晨趋。
鸡声喔喔寒犹力,月影离离淡欲无。
幽致满前君不领,枉因留滞叹头颅。 -
105.《连日作阴颇有雨雪意》 宋·陆游
十分历日过八九,徂岁迫人殊可惊。
霜木萧萧临古道,雪云惨惨冒高城。
山头噤雀无生意,水面饥鸢有堕声。
剩压新醅供旨蓄,从今次第问春耕。 -
106.《登紫翠楼》 宋·陆游
水落溪声壮,天寒山色奇。
残云宿虚阁,驯鹭下清池。
簿领消豪气,功名负圣时。
凭高不胜叹,神武迫归期。 -
107.《仆顷在征四大幕登高望关辅乐之每冀王师拓定》 宋·陆游
八月残暑退,秋声满庭树。
岂无四方志,衰病迫霜露。
辽东黄头奴,稔恶天震怒。
南北会当一,老我悲不遇。 -
108.《莆阳昭武延平送兵渐集戏书》 宋·陆游
鼓声晨紞紞,角声暮呜呜。
作官了何事,空叹岁月徂。
送兵稍稍集,秣马脂吾车。
风霜迫摇落,残暑亦已无。
野渡明丹枫,破驿吹黄榆。
聊收作诗料,未用厌征途。 -
109.《上书乞再任冲佑》 宋·陆游
虯枝六尺藤,方屋九寸帽;人间无处著,山水归寄傲。
耳中闻渊明,自我发未燥,高标不可揖,七十忽已到。
明窗置经龛,奥室养丹灶,虽云迫迟暮,要足平昔好。
悠然万念空,快若河卷扫。
寄声幔亭云,行拜散人号。 -
110.《送全州赵都曹》 宋·陆游
霜叶无停声,脂车有行色。
正悲南浦秋,又送清湘客。
啼饥儿颊红,待养亲发白。
努力事上官,世路日已迫。 -
111.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
112.《八盗》 宋·张耒
挟弓持矛八人者,暮出永宁循白马。
袁村饮酒呼主翁,主翁仓皇问以弓。
朝饭南山民献彘,主人赠刀其姓李。
道逢两夫捕鹰隼,胁之以威使从己。 -
113.《浔阳江口阻风三日》 宋·黄庭坚
枯桑最知天风高,旅人更觉时序迫。
去年解官出北门,犹缆江船依贾客。
狙公七芧富贵天,喜四怒三俱可怜。
湖口县前教战鼓,声到浔阳渡头船。 -
114.《悲苦行》 元·王冕
悲风吹沙堕空屋,老乌号鸣屋上木。
谁家男子从远征?父母妻孥相送哭。
哭声呜咽已别离,道旁复对行人悲。
去者一心事,悲者百感随。 -
115.《悲苦行》 元·王冕
悲风吹茅堕空屋,老乌号鸣屋上木。
谁家男子从远征,父母妻孥相送哭。
哭声呜咽已别离,道傍复对行人悲。
去者一心事,归者百感随。 -
116.《旬虑十七韵呈同舍》 宋·司马光
府官无旬休,虑问乃游息。
诏书禁从诣,不舍始朝食。
缓带对藜羹,下箸免促迫。
门前吏卒散,却扫谢来客。 -
117.《长句送陆子履学士通判宿州》 宋·欧阳修
古人相马不相皮,瘦马虽瘦骨法奇。
世无伯乐良可嗤,千金市马惟市肥。
骐骥伏枥两耳垂,夜闻秋风仰秣嘶。
一朝络以黄金羁,旦刷吴越暮燕陲。 -
118.《游定夫见过晡饭既去烛下目昏不能阅书感而赋》 宋·周邦彦
烟草里门秋,暮气幽人宅。
遥知金轮升,户牖粲虚白。
风驱云将来,市声落几格。
连曹属解鞚,一饭已扫迹。 -
119.《和钱适德循寓怀二首》 宋·贺铸
悠悠北山云,苒苒东门草。
纷吾起故居,与尔即远道。
巅崖博锱铢,得不偿所耗。
寄语邻墙翁,岁晚从吾好。 -
120.《和孙端叟寺丞农具十五首其四樵斧》 宋·梅尧臣
适从伐枯桑,莫悟刃已缺。
蚕工向欲迫,田事不可彻。
丁丁背谷声,役役持柯热。
积薪高於山,焉用先後别。