-
141.《送方公美少卿宣谕说畿》 宋·郑刚中
春风入江南,红蒸小桃坼。
亚卿何壮哉,持节使江北。
雅牌刻金字,黄旗书御墨。
奉将出云天,万里布恩德。 -
142.《次韵师皋》 宋·邓肃
平生论兵轻白起,端欲採芝追甪里。
谁遣声名到人间,役役十年空血指。
天狗堕地嗟未已,雷声屡迫君王耳。
闽山今复暗旌旗,四望长安泪如洗。 -
143.《古战场》 宋·曹勋
烟冥露重霜风号,声悲色惨侵征袍。
据鞍顾名思义盼度沙碛,纵横白骨余残烧。
举鞭迟留问田父,彼将欲语先折腰。
泣云畔寇昔据此,老夫父子服弓刀。 -
144.《皑如山上雪》 宋·曹勋
皑如山上雪,凛冽生阴寒。
狐狸卧深穴,猛虎饥不眠。
下有千尺松,埋没多摧残。
山椒冠丛祠,寂寞无孤烟。 -
145.《泉口净明院昼寝》 宋·楼钥
沙头古招提,往来几经行。
兹来当春昼,解衣愒西楹。
玉立青琅玕,小窗虚且明。
纸帐白如雪,床软枕更平。 -
146.《寿岳阳林倅》 宋·廖行之
南风舞山木,几日天好晴。
骤雨洗空翠,当暑气倏清。
湖光散瀰{左氵右淼},宇鉴浮青冥,鱼龙戏吹浪,草木摇芳馨。 -
147.《出郊迓倅车暮归二首》 宋·虞俦
轧轧篮舆迫暮归,前村灯火渐依稀。
溪边默数黄牛过,烟际遥看白鸟飞。
把酒无人风落帽,荷锄有客露沾衣。
关门山寺知何许,忽听钟声度翠微。 -
148.《重九才四日尔风雨如此病卧殊亡聊小儿辈取酒》 宋·赵蕃
久不观陶诗,仿佛如前生。
忽此迫重九,意是渠所我。
我方卧病中,斋居忘昏明。
不知檐雨落,但觉奔涛声。 -
149.《同知枢密程公挽章二首》 宋·曹彦约
用尽文章力,多驰剸拨声。
一朝归禁近,再岁即钧衡。
遇合功名迫,哀荣日月倾。
盐梅空有志,缩手未调羹。 -
150.《谢玉泉君黄伯厚和韵》 宋·郑清之
卯饮贪引卮,夕食不厌腹。
松醪滟玉池,郁尊傲黄目。
归闲喜携幼,欣荣对夏木。
颇笑屈原醒,宁甘马周独。 -
151.《大雪同杨景韩程子敬登寺楼》 宋·程公许
雪中佳士集,同倚寺楼看。
晁荡迷沧海。
空明迫广寒。
重城和气浃,万井语声欢。
瑞接三冬白,忧宽一寸丹。
渔船寻剡曲,战马渡桑乾。
天意俱悭与,无氈分冷官。 -
152.《和景韩赠子敬示章韵》 宋·程公许
艳冶昭阳妃,娇好浣妙女。
盛时一转盼,零落委黄土。
彼姝秋胡妇,真节甘独守。
炜炜编简上,芳声乃持久。 -
153.《三伏中积雨如秋》 宋·程公许
峨眉三日雨,客馆六月秋。
幽怀无与娱,欹枕清夜游。
炎官失声势,万木皆商讴。
一凉德我厚,耿耿何隐忧。 -
154.《去岁重阳日得彦威信附六月间二小倒及从弟倒》 宋·程公许
今节恩赐沐,把菊开清尊。
天涯信音来,扩缄为一欣。
展视未竟幅,泪雨益帨帉。
辞家甫八年,边尘覆全坤。 -
155.《再用出郊韵三首》 宋·吴潜
屈曲蜂房蚁户连,秦筝羯鼓绿窗前。
尽教迫窄无余地,谁道虚空有剩天。
是处画堂余燕雀,几家高屋画貂蝉。
闲阶细草蛩声急,极目烟波正渺然。 -
156.《题刊字蔡生》 宋·方岳
六经四十三万字,古未版行天所秘。
鲁才得见易春秋,书到汉时犹墨记。
不知何年有尔曹,误我百世惟寸刀。
日传万纸未渠已,宇宙迫窄声嘈嘈。
一第竟为吾子慁,办笔如椽补龙衮。
生毋谓我不读书,待捡麻沙见成本。 -
157.《题王尉半竹》 宋·方岳
吾始过西斋,破於玉川屋。
中有山泽癯,雪灯共夜读。
秋声入雨听,手携墙下竹。
携锄斸荒苔,宁甘食无肉。 -
158.《将到霅陇》 宋·卫宗武
春峦如佳宾,应接何敢暇。
我来日与对,不觉迫初夏。
繁林涌翠雾,经综密无罅。
鸣鸟间啼莺,郑音忽奏雅。 -
159.《观西淙千丈瀑布》 宋·胡仲弓
泉声一派迫人寒,疑有痴龙在此间。
听了西淙三日雨,不知天上有庐山。 -
160.《薄游》 宋·胡仲弓
薄游归较晚,清气满丘园。
鸦噪盘林影,蛩声咽草根。
吟肠思茗碗,醉眼迫冰盆。
心迹两忘处,难同俗子论。