-
261.《寄左省张起居》 唐·郑谷
含香复记言,清秩称当年。
点笔非常笔,朝天最近天。
家声三相后,公事一人前。
诗句江郎伏,书踪甯氏传。 -
262.《赋雪》 唐·吴融
一夜阴风度,平明颢气交。
未知融结判,唯见混茫包。
路莫藏行迹,林难出树梢。
气应封兽穴,险必堕禽巢。 -
263.《荆南席上闻歌》 唐·吴融
迎愁敛黛一声分,吊屈江边日暮闻。
何事遏云翻不定,自缘踪迹爱行云。 -
264.《雪中别诗友》 唐·杜荀鹤
酒寒无小户,请满酌行杯。
若待雪消去,自然春到来。
出城人迹少,向暮鸟声哀。
未遇应关命,侯门处处开。 -
265.《雪中别诗友》 唐·杜荀鹤
酒寒无小户,请满酌行杯。
若待雪消去,自然春到来。
出城人迹少,向暮鸟声哀。
未遇应关命,侯门处处开。 -
266.《题裴端公郊居》 唐·韦庄
暂随红旆佐藩方,高迹终期卧故乡。
已近水声开涧户,更侵山色架书堂。
蒲生岸脚青刀利,柳拂波心绿带长。
莫夺野人樵牧兴,白云不识绣衣郎。 -
267.《和薛先辈见寄初秋寓怀即事之作二十韵》 唐·韦庄
玉律初移候,清风乍远襟。
一声蝉到耳,千炬火然心。
岳静云堆翠,楼高日半沉。
引愁憎暮角,惊梦怯残砧。 -
268.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
269.《南省伴直(甲寅年自江南到京后作)》 唐·韦庄
文昌二十四仙曹,尽倚红檐种露桃。
一洞烟霞人迹少,六行槐柳鸟声高。
星分夜彩寒侵帐,兰惹春香绿映袍。
何事爱留诗客宿,满庭风雨竹萧骚。 -
270.《咸阳怀古》 唐·韦庄
城边人倚夕阳楼,城上云凝万古愁。
山色不知秦苑废,水声空傍汉宫流。
李斯不向仓中悟,徐福应无物外游。
莫怪楚吟偏断骨,野烟踪迹似东周。 -
271.《杂体联锦》 唐·韦庄
携手重携手,夹江金线柳。
江上柳能长,行人恋尊酒。
尊酒意何深,为郎歌玉簪。
玉簪声断续,钿轴鸣双毂。 -
272.《咸阳怀古》 唐·韦庄
城边人倚夕阳楼,城上云凝万古愁。
山色不知秦苑废,水声空傍汉宫流。
李斯不向仓中悟,徐福应无物外游。
莫怪楚吟偏断骨,野烟踪迹似东周。 -
273.《杂体联锦》 唐·韦庄
携手重携手,夹江金线柳。
江上柳能长,行人恋尊酒。
尊酒意何深,为郎歌玉簪。
玉簪声断续,钿轴鸣双毂。 -
274.《送董卿赴台州》 唐·张蠙
九陌除书出,寻僧问海城。
家从中路挈,吏隔数州迎。
夜蚌侵灯影,春禽杂橹声。
开图见异迹,思上石桥行。 -
275.《省试一一吹竽(乾符二年)》 唐·黄滔
齐竽今历试,真伪不难知。
欲使声声别,须令个个吹。
后先无错杂,能否立参差。
次第教单进,宫商乃异宜。
凡音皆窜迹,至艺始呈奇。
以此论文学,终凭一一窥。 -
276.《钓车》 唐·徐夤
荻湾渔客巧妆成,硾铸银星一点轻。
抛过碧江鸂鶒岸,轧残金井辘轳声。
轴磨騂角冰光滑,轮卷春丝水面平。
把向严滩寻辙迹,渔台基在辗难倾。 -
277.《钓车》 唐·徐夤
荻湾渔客巧妆成,硾铸银星一点轻。
抛过碧江鸂鶒岸,轧残金井辘轳声。
轴磨騂角冰光滑,轮卷春丝水面平。
把向严滩寻辙迹,渔台基在辗难倾。 -
278.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
279.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
280.《怀素台歌(一作题怀素台)》 唐·裴说
我呼古人名,鬼神侧耳听:杜甫李白与怀素,文星酒星草书星。
永州东郭有奇怪,笔冢墨池遗迹在。
笔冢低低高如山,墨池浅浅深如海。