-
301.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
302.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
303.《杂言(一作义净诗)》 唐·慧净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁楹。
七宝仙台亡旧迹, -
304.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
305.《游山寺》 唐·无可
千峰路盘尽,林寺昔何名。
步步入山影,房房闻水声。
多年人迹断,残照石阴清。
自可求居止,安闲过此生。 -
306.《杼山禅居寄赠东溪吴处士冯一首》 唐·皎然
青云何润泽,下有贤人隐。
路入菱湖深,迹与黄鹤近。
野风吹白芷,山月摇清轸。
诗祖吴叔庠,致君名不尽。 -
307.《妙喜寺高房期灵澈上人不至,重招之一首》 唐·皎然
晨起峰顶心,怀人望空碧。
扫雪开寺门,洒水净僧席。
言笑形外阻,风仪想中觌。
驰心惊叶动,倾耳闻泉滴。 -
308.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
309.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
310.《南湖春泛有客自北至说友人岑元…叙相思之志以寄焉》 唐·皎然
故人隔楚水,日夕望芳洲。
春草思眇眇,征云暮悠悠。
心期无形影,迹旷成阻修。
有客江上至,知君佐雄州。 -
311.《酬邢端公济春日苏台有呈袁州李使君…辛阳王三侍御》 唐·皎然
大贤当佐世,尧时难退身。
如何丹霄侣,却在沧江滨。
柳色变又遍,莺声闻亦频。
赖逢宜春守,共赏南湖春。 -
312.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
313.《晚冬废溪东寺怀李司直纵》 唐·皎然
废溪无人迹,益见离思深。
归来始昨日,恍惚惊岁阴。
清想属遥夜,圆景当空林。
宿昔月未改,何如故人心。 -
314.《兵后馀不亭重送卢孟明游江西》 唐·皎然
携手曾此分,怳如隔胡越。
伦侯古封邑,荣盛风雨歇。
饥鼯号空亭,野草生故辙。
如何此路岐,更作千年别。 -
315.《别山诗》 唐·皎然
山翁亦好禅,借我风溪树。
采药多近峰,汲泉有春渡。
幽僧时相偶,仙子或与晤。
自许战胜心,弥高独游步。 -
316.《咏小瀑布》 唐·皎然
瀑布小更奇,潺湲二三尺。
细脉穿乱沙,丛声咽危石。
初因智者赏,果会幽人迹。
不向定中闻,那知我心寂。 -
317.《咏小瀑布》 唐·皎然
瀑布小更奇,潺湲二三尺。
细脉穿乱沙,丛声咽危石。
初因智者赏,果会幽人迹。
不向定中闻,那知我心寂。 -
318.《戛铜碗为龙吟歌》 唐·皎然
逸僧戛碗为龙吟,世上未曾闻此音。
一从太尉房公赏,遂使秦人传至今。
初戛徐徐声渐显,乐音不管何人辨。 -
319.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
320.《观裴秀才松石障歌》 唐·皎然
谁工此松唯拂墨,巧思丹青营不得。
初写松梢风正生,此中势与真松争。
高柯细叶动飒飒,乍听幽飗如有声。