-
321.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
322.《春游灵泉寺》 唐·贯休
水蹴危梁翠拥沙,钟声微径入深花。
嘴红涧鸟啼芳草,头白山僧自扞茶。
松色摧残遭贼火,水声幽咽落人家。
因寻古迹空惆怅,满袖香风白日斜。 -
323.《湘中感怀》 唐·齐己
渔翁那会我,傲兀苇边行。
乱世难逸迹,乘流拟濯缨。
江花红细碎,沙鸟白分明。
向夕题诗处,春风斑竹声。 -
324.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
325.《喜表公往楚王城》 唐·齐己
已闻人舍地,结构旧基平。
一面湖光白,邻家竹影清。
应难寻辇道,空说是王城。
谁信兴亡迹,今来有磬声。 -
326.《宿江寺》 唐·齐己
岛僧留宿慰衰颜,旧住何妨老未还。
身共锡声离鸟外,迹同云影过人间。
曾无梦入朝天路,忆有诗题隔海山。
珍重来晨渡江去,九华青里扣松关。 -
327.《荆门寄沈彬》 唐·齐己
罢趋明圣懒从知,鹤氅褵褷遂性披。
道有静君堪托迹,诗无贤子拟传谁。
松声白日边行止,日影红霞里梦思。
珍重两篇千里达,去年江上雪飞时。 -
328.《道林寺居寄岳麓禅师二首》 唐·齐己
门前石路彻中峰,树影泉声在半空。
寻去未应劳上下,往来殊已倦西东。
髭根尽白孤云并,心迹全忘片月同。 -
329.《春寄尚颜》 唐·齐己
含桃花谢杏花开,杜宇新啼燕子来。
好事可能无分得,名山长似有人催。
檐声未断前旬雨,电影还连后夜雷。
心迹共师争几许,似人嫌处自迟回。 -
330.《寄蜀国广济大师》 唐·齐己
冰压霜坛律格清,三千传授尽门生。
禅心尽入空无迹,诗句闲搜寂有声。
满国繁华徒自乐,两朝更变未曾惊。
终思相约岷峨去,不得携筇一路行。 -
331.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
332.《高士咏·高凤》 唐·吴筠
吾观时人趣,矫迹务驰声。
独有高文通,讼田求翳名。
公车徒见累,爵禄非所荣。
隐身乐鱼钓,世网不可撄。 -
333.《题鹤鸣山》 唐·杜光庭
五气云龙下泰清,三天真客已功成。
人间回首山川小,天上凌云剑佩轻。
花拥石坛何寂寞,草平辙迹自分明。
鹿裘高士如相遇,不待岩前鹤有声。 -
334.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
335.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
336.《宗庙九德之歌辞》 唐·褚亮
皇祖诞庆,于昭于天。
积德斯远,茂攸绪先。
维文应历,神武弘宣。
肇迹□水,成功坂泉。
道光覆载,声穆吉先。
式备牺象,用□牲牷。
礼终九献,乐展四悬。
神贶景福,遐哉永年。 -
337.《青阳馆望九子山》 唐·窦叔向
苍翠岧峣上碧天,九峰遥落县门前。
毫芒映日千重树,涓滴垂空万丈泉。
武帝南游曾驻跸,始皇东幸亦祈年。
云祠绝迹终难访,唯有猿声到客边。 -
338.《青阳馆望九子山》 唐·窦叔向
苍翠岧峣上碧天,九峰遥落县门前。
毫芒映日千重树,涓滴垂空万丈泉。
武帝南游曾驻跸,始皇东幸亦祈年。
云祠绝迹终难访,唯有猿声到客边。 -
339.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。 -
340.《仙岩四瀑布即事寄上秘书包监侍郎七兄吏部李侍…十四韵》 唐·路应
绝境久蒙蔽,芟萝方迨兹。
樵苏尚未及,冠冕谁能知。
缘崖开径小,架木度空危。
水激千雷发,珠联万贯垂。