-
1.《答礼部江主事渐》 明·袁凯
谷鸟嘤其鸣,求友声亦屡。
况生烝民间,岂不念朋助。
齐鲁久咨访,梁宋亦驰骛。
末路值伊人,欢然乐平素。 -
2.《壬子除夕》 宋·陆游
前村後村燎火明,东家西家爆竹声。
老逢新正幸强健,却视徂岁何峥嵘!儿时祝身愿事主,谈笑可使中原清。
岂知一出践忧患,歛缩岂复希功名。
雪霜满鬓觉死近,节物到眼空叹惊。 -
3.《短歌示诸稚》 宋·陆游
流年去不还,老状来无那。
虽甚颜原贫,尚胜夷齐饿。
再归又六年,疲马欣解驮,姑幸箠辔空,敢复希豆莝?好山嬾出游,败屋得偃卧。
饥能储粟盎,病亦有药裹。 -
4.《咏笙(一作杨希道诗)》 唐·杨师道
短长插凤翼,洪细摹鸾音。
能令楚妃叹,复使荆王吟。
切切孤竹管,来应云和琴。 -
5.《池州春送前进士蒯希逸》 唐·杜牧
芳草复芳草,断肠还断肠。
自然堪下泪,何必更残阳。
楚岸千万里,燕鸿三两行。
有家归不得,况举别君觞。 -
6.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
7.《后廿九日复上宰相书》 唐·韩愈
三月十六日,前乡贡进士韩愈,谨再拜言相公阁下。
愈闻周公之为辅相,其急于见贤也,方一食三吐其哺,方一沐三握其发。
天下之贤才皆已举用,奸邪谗佞欺负之徒皆已除去,四海皆已无虞,九夷八蛮之在荒服之外者皆已宾贡,天灾时变、昆虫草木之妖皆已销息,天下之所谓礼、乐、刑、政教化之具皆已修理,风俗皆已敦厚,动植之物、风雨霜露之所沾被者皆已得宜,休征嘉瑞、麟凤龟龙之属皆已备至,而周公以圣人之才,凭叔父之亲,其所辅理承化之功又尽章章如是。
其所求进见之士,岂复有贤于周公者哉?不惟不贤于周公而已,岂复有贤于时百执事者哉?岂复有所计议、能补于周公之化者哉?然而周公求之如此其急,惟恐耳目有所不闻见,思虑有所未及,以负成王托周公之意,不得于天下之心。 -
8.《题范希文手书伯夷颂墨贵》 宋·富弼
夷清韩颂古皆无,更得高平小楷书。
旧相嘉篇题卷后,苏家能事复何如。 -
9.《许希》 宋·颜太初
京城名利涂,车马相奔驰。
其间取富贵,往往输巫醫。
前后十数辈,身没名已隳。
独有许希者,蕴蓄何瑰奇。 -
10.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
11.《题赵希远万松金阙图》 明·张掞
天阙万松中,岧峣皪倚碧空。
星旋黄道内,日出紫云东。
翠合彤庭冥,金铺复阁雄。
风梢天上落,云干雨余虹。 -
12.《奉归柳塘潘希白诗藁》 宋·赵汝回
织柳缝花雅道衰,将题锦卷复敲推。
夜寒吟苦冰澌合,境寂心融造化来。
斸石昆仑携玉下,乘槎河海到天回。
今时古调何人爱,东野长江在夜台。 -
13.《壬午九月九日与郭希仲纪叔维马希远饮周景父》 元·陈秀民
去年登堂三月三,主人置酒浇春衫。
今年登堂九月九,堂上主人复多酒。
马生弹琴纪生画,郭子题诗美如炙。
四明狂客醉欲倒,菊花插帽秋光好。 -
14.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
15.《送方希直游学金华》 明·许继
良会古所惜,光景不可留。
故人今有行,出门复悠悠。
晨鸡号远陌,行色满道周。
千里从明师,岂徒事远游。 -
16.《翩翩紫凤雏赠方希直赴汉中教授》 明·郑居贞
翩翻紫凤雏,羽翮备五彩。
徘徊千仞翔,余音散江海。
于焉览德辉,济济锵环珮。
天门何嵯峨,群仙久相待。 -
17.《述古以诗见责屡不赴会复次前韵》 宋·苏轼
我生孤癖本无邻,老病年来益自珍。
肯对红裙辞白酒,但愁新进笑陈人。
北山怨鹤休惊夜,南亩巾车欲及春。
多谢清诗屡推毂,犭希膏那解转方轮。
(来诗有云霄满轮之句。
) -
18.《复作耳鸣》 宋·范成大
至音岂寂透希夷,珍重幽田为发挥。
妙用何关新卷叶,圆通自有倒闻机。
梦中鼓响生千偈,觉後舂声失百非。
寄语爵阴吞贼道,玉床安稳坐朱衣。 -
19.《送陈希周赴安福令》 宋·陆游
补吏鹤岭边,尊公方玉立。
超遥籋风云,余子那可及。
天高鬼神恶,闻讣三日泣。
晚途见嗣子,握手悲喜集。 -
20.《唐希雅雪鹊》 宋·陆游
烈风大雪吞江湖,巨木摧折竹苇枯。
乌鸢瑟缩堕地死,岂复能顾卵与雏。
棘枝拔出乱石罅,凛凛生气独有余。
耐寒两鹊亦异禀,羽族有此山泽臞。