-
1.《众鸟》 宋·王令
鸦鸦枝上鸣,欲下飞复屡。
忽投群辈先,以我弃肉去。
群鸟起争攫,既失反亲慕。
饿鸱盘且下,欲夺进复惧。 -
2.《谢韩秀才送松栽四首》 宋·冯时行
餐松食柏老岩峦,药饵从今可问端。
发白颜苍无复惧,骨青髓绿后来看。
色随春焙茶烟碧,凉入晨烹灶火残。
自是本来山泽相,故烦天遣伴凄寒。 -
3.《后十九日复上宰相书》 唐·韩愈
二月十六日,前乡贡进士韩愈,谨再拜言相公阁下:向上书及所著文后,待命凡十有九日,不得命。
恐惧不敢逃遁,不知所为,乃复敢自纳于不测之诛,以求毕其说,而请命于左右。
愈闻之:蹈水火者之求免于人也,不惟其父兄子弟之慈爱,然后呼而望之也。
将有介于其侧者,虽其所憎怨,苟不至乎欲其死者,则将大其声疾呼而望其仁之也。 -
4.《后廿九日复上宰相书》 唐·韩愈
三月十六日,前乡贡进士韩愈,谨再拜言相公阁下。
愈闻周公之为辅相,其急于见贤也,方一食三吐其哺,方一沐三握其发。
天下之贤才皆已举用,奸邪谗佞欺负之徒皆已除去,四海皆已无虞,九夷八蛮之在荒服之外者皆已宾贡,天灾时变、昆虫草木之妖皆已销息,天下之所谓礼、乐、刑、政教化之具皆已修理,风俗皆已敦厚,动植之物、风雨霜露之所沾被者皆已得宜,休征嘉瑞、麟凤龟龙之属皆已备至,而周公以圣人之才,凭叔父之亲,其所辅理承化之功又尽章章如是。
其所求进见之士,岂复有贤于周公者哉?不惟不贤于周公而已,岂复有贤于时百执事者哉?岂复有所计议、能补于周公之化者哉?然而周公求之如此其急,惟恐耳目有所不闻见,思虑有所未及,以负成王托周公之意,不得于天下之心。 -
5.《为陈子复画扇戏题》 明·文徵明
长松荫高原,虚亭写清泚。
重重夕阳山,忽堕清谈里。
吾生溪壑心,苦受尘氛累。
昔从笔墨间,涂抹聊尔耳。 -
6.《半俸自戊辰二月置不复言作绝句》 宋·陆游
力请还山又几年,何功月费水衡钱?君思深厚犹惭惧,敢向他人更乞怜!
-
7.《程士和和诗送酒复用韵》 宋·赵蕃
半夜诗成疾置看,甚思走笔退知难。
我如枫叶非关伐,君比梅花不带酸。
岂是独醒羞众醉,政由尚白惧朱丹。
一尊重辱相料理,不尔何缘罄一欢。 -
8.《去年十一月十二日致宏如秦州仆饯之余口复到》 宋·张嵲
忆昔游河梁,对床三夜语。
平生慷慨心,远别颜亦苦。
朔风黄叶深,尚记躯车去。
君行已映林,我首犹屡顾。 -
9.《大名元复初郎中携示感遇五言八章次韵并陈东》 宋·戴表元
我登海山巅,群丘眇如芥。
客来谈九州,更诘谁小大。
神疲穆满驭,足茧神始载。
终然方寸心,扰扰躯壳外。 -
10.《山甫游鄞访僧复归山房》 宋·舒岳祥
麦熟归小隐,诗名留远方。
竹冠山霭重,棕屦石苔香。
扫径怜新笋,临池玩旧芳。
僧交非昔比,吾党惧行藏。 -
11.《杂曲歌辞·悲哉行》 唐·鲍溶
促促晨复昏,死生同一源。
贵年不惧老,贱老伤久存。
朗朗哭前歌,绛旌引幽魂。
来为千金子,去卧百草根。 -
12.《晚年叙志示翟处士》 唐·王绩
弱龄慕奇调,无事不兼修。
望气登重阁,占星上小楼。
明经思待诏,学剑觅封侯。
弃繻频北上,怀刺几西游。 -
13.《晚秋喜雨》 唐·李峤
积阳躔首夏,隆旱届徂秋。
炎威振皇服,歊景暴神州。
气涤朝川朗,光澄夕照浮。
草木委林甸,禾黍悴原畴。 -
14.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
15.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
16.《群鸦咏》 唐·储光羲
新宫骊山阴,龙衮时出豫。
朝阳照羽仪,清吹肃逵路。
群鸦随天车,夜满新丰树。
所思在腐馀,不复忧霜露。 -
17.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
18.《小鸟篇,上裴尹》 唐·刘长卿
藩篱小鸟何甚微,翩翩日夕空此飞。
只缘六翮不自致,长似孤云无所依。
西城黯黯斜晖落,众鸟纷纷皆有托。 -
19.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
20.《三川观水涨二十韵》 唐·杜甫
我经华原来,不复见平陆。
北上唯土山,连山走穷谷。
火云无时出,飞电常在目。
自多穷岫雨,行潦相豗蹙。