-
181.《采实心竹杖寄赠李萼侍御》 唐·皎然
竹杖裁碧鲜,步林赏高直。
实心去内矫,全节无外饰。
行药聊自持,扶危资尔力。
初生在榛莽,孤秀岂封殖。
干雪不死枝,赠君期君识。 -
182.《从军行五首》 唐·皎然
候骑出纷纷,元戎霍冠军。
汉鞞秋聒地,羌火昼烧云。
万里戈城合,三边羽檄分。
乌孙驱未尽,肯顾辽阳勋。 -
183.《从军行五首》 唐·皎然
候骑出纷纷,元戎霍冠军。
汉鞞秋聒地,羌火昼烧云。
万里戈城合,三边羽檄分。
乌孙驱未尽,肯顾辽阳勋。 -
184.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。 -
185.《古塞上曲七首》 唐·贯休
幽并儿百万,百战未曾输。
蕃界已深入,将军仍远图。
月明风拔帐,碛暗鬼骑狐。
但有东归日,甘从筋力枯。 -
186.《古塞上曲七首》 唐·贯休
幽并儿百万,百战未曾输。
蕃界已深入,将军仍远图。
月明风拔帐,碛暗鬼骑狐。
但有东归日,甘从筋力枯。 -
187.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
188.《城中晚夏思山》 唐·齐己
葛衣沾汗功虽健,纸扇摇风力甚卑。
苦热恨无行脚处,微凉喜到立秋时。
竹轩静看蜘蛛挂,莎径闲听蟋蟀移。
天外有山归即是,岂同游子暮何之。 -
189.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
190.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
191.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
192.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
193.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
194.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
195.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
196.《松》 唐·卢士衡
云外千寻好性灵,伴杉陪柏事孤贞。
招呼暑气终无分,应和凉风别有声。
细雨洒时花旋落,道人食处叶重生。
如逢郢匠垂搜采,为栋为梁力不轻。 -
197.《蔷薇花》 唐·李冶
翠融红绽浑无力,斜倚栏干似诧人。
深处最宜香惹蝶,摘时兼恐焰烧春。
当空巧结玲珑帐,著地能铺锦绣裀.
最好凌晨和露看,碧纱窗外一枝新。 -
198.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
199.《谒金门(一名花自落、垂杨碧、出塞)》 唐·韦庄
春雨足,染就一溪新绿。
柳外飞来双羽玉,弄晴相对浴¤
楼外翠帘高轴,倚遍阑干几曲。
云淡水平烟树簇, -
200.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。