-
161.《退居漫题七首》 唐·司空图
花缺伤难缀,莺喧奈细听。
惜春春已晚,珍重草青青。
堤柳自绵绵,幽人无恨牵。
只忧诗病发,莫寄校书笺。 -
162.《再书边事》 唐·张乔
万里沙西寇已平,犬羊群外筑空城。
分营夜火烧云远,校猎秋雕掠草轻。
秦将力随胡马竭,蕃河流入汉家清。
羌戎不识干戈老,须贺当时圣主明。 -
163.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
164.《嘉兴许明府》 唐·方干
檇李转闻风教好,重门夜不上重关。
腰悬墨绶三年外,身去青云一步间。
勤苦字人酬帝力,从容对客问家山。
升沈路别情犹在,不忘乡中旧往还。 -
165.《春日投钱塘元帅尚父二首》 唐·罗隐
正忧衰老辱金台,敢望昭王顾问来。
门外旌旗屯虎豹,壁闲章句动风雷。
三都节已联翩降,两地花应次第开。 -
166.《春日投钱塘元帅尚父二首》 唐·罗隐
正忧衰老辱金台,敢望昭王顾问来。
门外旌旗屯虎豹,壁闲章句动风雷。
三都节已联翩降,两地花应次第开。 -
167.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
168.《送李先辈从知塞上》 唐·杜荀鹤
去草军书出帝乡,便从城外学戎装。
好随汉将收胡土,莫遣胡兵近汉疆。
洒碛雪粘旗力重,冻河风揭角声长。
此行也是男儿事,莫向征人恃桂香。 -
169.《思归》 唐·韦庄
暖丝无力自悠扬,牵引东风断客肠。
外地见花终寂寞,异乡闻乐更凄凉。
红垂野岸樱还熟,绿染回汀草又芳。
旧里若为归去好,子期凋谢吕安亡。 -
170.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
171.《立木海上刻诗》 唐·李赞华
小山压大山,大山全无力。
羞见故乡人,从此投外国。 -
172.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
173.《柳二首》 唐·李中
春来无树不青青,似共东风别有情。
闲忆旧居湓水畔,数枝烟雨属啼莺。
最爱青青水国中,莫愁门外间花红。
纤纤无力胜春色,撼起啼莺恨晚风。 -
174.《赠禅月大师》 唐·王锴
长爱吾师性自然,天心白月水中莲。
神通力遍恒沙外,诗句名高八米前。
寻访不闻朝振锡,修行唯说夜安禅。
太平时节俱无事,莫惜时来话草玄。 -
175.《谢僧寄拄杖》 唐·谢邈
峭壁猿啼采处深,一枝奇异出孤岑。
感师千里寄来意,发我片云归去心。
窗外冷敲檐冻折,溪边闲点戏鱼沈。
他年必藉相携力,蹇步犹能返故林。 -
176.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
177.《游长安诸寺联句·光宅坊光宅寺·中禅师影堂联句》 唐·段成式
名下固无虚,敖曹貌严毅。
洞达见空王,圆融入佛地。
——张希复
一言当要害,忽忽醒诸醉。 -
178.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
——潘述
山岳降气,龟龙负图。
——裴济 -
179.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
180.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。