-
401.《答周允升留别》 宋·赵蕃
客居江之南,未识衡岳大。
长于想象中,便作登临外。
南游怅不已,病目恍增快。
要穷山水原,靡问仙灵态。 -
402.《从莫万安觅柑子并以玉山沙药合寄之六言三首》 宋·赵蕃
世态多随燥湿,物情大费堤防。
遗以药筒如截,取其勿败甘香。 -
403.《竹下见兰》 宋·郑清之
竹下幽香祗自知,孤高终近岁寒姿。
垂杨曼舞多娇态,倚赖东风得几时。 -
404.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
405.《徽宗皇帝秋赋御书赞》 宋·岳珂
帝宣和之太平兮,忻朝野之多娱。
伟楚臣之托辞兮,侈肆笔之特书。
猗百工之精能兮,璨玳轴而金朱。
宛百年其如砥兮,方日卷而霞舍。 -
406.《戏作呈赵通判胡教授张总干》 宋·岳珂
人言春游无不好,一日宴客三日饱。
翁言此语特未定,一日宴客三日病。
人生所原筋力强,问花访柳同壶觞。
老夫岂无少年狂,胡为兀兀坐一床。 -
407.《米元章临颜真卿放生池帖赞》 宋·岳珂
楷正而端方,维颜之长。
轩昂而自善,维米之体。
多嗜而博爱,故能有其态。
略迹而取神,故不没其真。 -
408.《满江红·把手西园》 宋·吴潜
把手西园,有山色、波光相对。
金马客,明朝飞棹,水肥帆驶。
问我年华旬并七,异乡时景春巴二。
最堪怜、游子送行人,垂杨外。 -
409.《寓宿黄观复书堂晨至海棠花下走笔呈苏召叟》 宋·周弼
春风忽来花满树,海棠最多绕栏吐。
客愁才动不复安,两脚春泥踏春雨。
高枝背面辞晓喧,低枝湿透挥未乾。
胭脂深重粉亦殷,颜色滑腻脂肉寒。 -
410.《秋屏》 宋·周弼
好山多变态,排列在檐楹。
平熨澄江练,横铺列嶂屏。
石烟寒绕寺,山雨暗离汀。
有意携溪枕,眠看直到醒。 -
411.《次韵陈晟别瀹》 宋·陈著
世态悠悠合与分,人生总是一浮云。
瘦□凄恻来东野,妙墨淋漓恍右军。
棠峤别时如梦寐,竹林何日共朝曛。
吾今耄矣虽多感,风月相期未厌闻。 -
412.《次韵杨君贵》 宋·陈著
趁小春晴踏险来,相从溪屋冷生涯。
山林眼力空时态,风月诗声起病怀。
薄酒出篘多亦醉,晚菘入馔淡为佳。
人閒乐处聊示耳,此外本无邱与崖。 -
413.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
414.《和王德甫见寿二律》 宋·何梦桂
百年閒梦寄山窝,世态人情任唯阿。
竹里贞心经岁老,梅开白眼看人多。
身从野叟分樵牧,莫遣山灵扫桂萝。
黄阁朱崖身外事,一蓑牛背夕阳歌。 -
415.《槿花》 宋·董嗣杲
仿佛戎葵劲且柔,托名日及叹生浮。
苦怜相态无多艳,空缀郊原度一秋。
红澡暮零篱□上,翠深凉过屋山头。
风英掩映枯茅把,勾引行人觅酒流。 -
416.《宝相花》 宋·董嗣杲
谁趱珍芳态度呈,风香露色谩敷荣。
纵矜百媚留春色,难压群花殿晚名。
暗绿园林黄鸟静,嫣红篱落粉机明。
禁持光景无多日,冶艳随飘逐雨晴。 -
417.《密友花》 宋·董嗣杲
此花谁谓结朋悭,点染繁枝怯手删。
丛矮暗埋晴径秀,刺多横接露篱间。
野香雨浥遗春态,茜艳风梢取醉颜。
情似酒浓甘倚附,不教疏远晚芳閒。 -
418.《黄池与朱一夔偕一老商款曲连日》 宋·董嗣杲
共客黄池镇,各从上江来。
恓惶见谈态,僦屋傍古槐。
商人接殷勤,期我不世才。
晓风吹寒江,雪意又有媒。 -
419.《述怀》 宋·华岳
我生不解觅冠裳,满目风波祗自伤。
楮券不堪供虏币,沙筹那解足军粮。
人情在我随多寡,世态从他自短长。
只告天公乞安乐,百年随分老农桑。 -
420.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
凤笙临槛不能吹,舞袖当筵亦自疑。
唯有美人多意绪,解衣芳态尽双眉。