-
101.《玉溪谣》 宋·赵汝回
雍滩束不水箭急,逆水滩滩壁立。
折篙断缆船不前,乘船人惧悄人泣。
柳风摇春花雨晴,飞帆忽过如飞星。
仙人坐机锦鲸与,邀我为赋银河清。 -
102.《次韵和杨伯子主簿见赠》 宋·陆游
斋戒叩头牋天公,幸矣使我为枯蓬;枯蓬於世百无用,始得旷快乘秋风。
此生安往失贫贱,白发萧萧对黄卷,今人虽邻有不觌,古人却向书中见。
猿啼月落青山空,旧隐梦寐思东蒙;不愿峨冠赤墀下,且可短剑红尘中。
终年无人问良苦,眼望青天惟自许;可怜对酒不敢豪,它日空浇坟上土。 -
103.《田园乐》 宋·贺铸
昔我未去国,幽栖淇上村。
分辞侠少事,喜与农老言。
农老孰追从,四邻皆世婚。
机中工织妇,籍上成丁孙。 -
104.《中秋望月》 宋·王令
月形何完完,秋静气弥放。
玉轮困瑕纇,投掷去天仗。
前无衡轭施,凭谁挽能上。
回旋天地周,驰骋固已壮。 -
105.《自题安乐行》 宋·李吕
老於世事尽忘机,古庙寒灰阅四时。
禀赋旧为天地贵,遮阑那许鬼神窥。
无弦绿绮陶彭泽,露地白牛僧大沩。
只此瞿昙安乐行,从何处觅是和非。 -
106.《题钦主器时所作登瀛图》 宋·陈造
唐家大府开天策,祖庙工歌登七德。
伪王连组{纟斥}颈归,山东羞死虬须客。
文儒济济陪英游,海内共指登瀛洲。
未妨滥吹一延族,中有谋断皋伊流。 -
107.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
108.《潼川宪司拓圃筑亭取康节语名以四春得古诗十》 宋·魏了翁
皇天平四时,不以秋先春。
仁人奉天职,不以德后刑。
次序固云然,表里元相因。
方春布阳炜,万物皆精神。 -
109.《赠翟良甫洛人南游》 宋·陆文圭
温洛天地中,父老升平年。
清游盘石坐,醒酒落花眠。
胜地已陈迹,故事空遗编。
铜驼泣秋雨,祸机始杜鹃。 -
110.《以文长老请赞》 宋·释智愚
天地不仁,出此妖怪,有偷营劫寨之机,地喜舍慈悲之戒。
正脉将沉,法门凋瘵,如何嗣续松源派。
大奸难后越精神,骂人嘴毒如蜂虿。 -
111.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
112.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
113.《客舍月下对酒,醉后寄毕四耀》 唐·独孤及
乡路风雪深,生事忧患迫。
天长波澜广,高举无六翮。
独立寒夜移,幽境思弥积。
霜月照胆净,银河入檐白。 -
114.《秋虫》 宋·游次公
一气动芒沕,鸣虫应清商。
天机发天籁,托彼恐与螀。
凄然起秋声,感我彻肺肠。
幽思不自识,远兴来何方。 -
115.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
116.《和答刘習之见赠》 宋·王文孙
先天奥学果何傅,造化机缄存阖闢。
精微惝恍入神范,天地谓可俄而测。
奥从二画抉秘蕴,乾元庶物因首出。
阳推阴荡六子成,致用坎离为月日。 -
117.《感怀诗(四十首·有序)》 明·桑悦
游气日氤氲,人物生楚楚。
阴阳易之马,天地道之府。
吾身从何来,造化戏剧我。
有我期自丧,欲与未生伍。 -
118.《云龙歌调陆务观》 宋·杨万里
墨池杨子云,云间陆士龙。
天憎二子巧言语,只遣相别无相逢。
长安市上忽再值,向来一别三千岁。
王母桃花落几番,北斗柄烂银河乾。 -
119.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
120.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。