-
141.《髯将军》 元·杨维桢
髯将军,将之武,相之文。
文武长才不世出,将军兼之今绝伦。
阵法本天地,兵机侔鬼神。
八门遁丁甲,六花散风云。 -
142.《冬日示杨季若梁天机》 宋·郑獬
天河忽侧飞雹倾,丁丁屋瓦相敲鸣。
扑衣写下白玉粒,脚底踏碎真珠声。
官舍高屋苦濩落,此时不易孤客情。
颍侯恰寄玉泉酿,乳花甘滑琉璃清。 -
143.《建炎丁未自中夏徂秋不雨七夕日戏成一诗简牛》 宋·郑刚中
今夕知何夕,织女逢牵牛。
云軿拥高汉,仙事传风流。
人间适焦窘,龟兆生田畴。
当时大军后,皆抱糠籺忧。 -
144.《和叔崇春寒韵》 宋·王柏
知和而和当有节,节贵得中忌超越。
造化神机岂易窥,天上不知谁理燮。
东皇面目似非真,我闻四时皆有春。
春来天地已交泰,肃肃群阴岂可伸。
金谷笙歌未尝冷,莫张威势嚇诗人。 -
145.《和耜岩赞易传来韵》 宋·何梦桂
三釜养弗违,五斗腹已餍。
归无买山银,聊占白石崦。
崦西有斗室,草色青入帘。
有时独悲歌,白云低覆檐。 -
146.《病起有感》 宋·何梦桂
声乾木铎谁铃非,天地无情世运奇。
吾道悠悠川水逝,人才落落晓星稀。
百年上身千年远,万个人中一个知。
一曲汾亭弹未尽,却教渔父洩天机。 -
147.《香山会 次重阳韵》 元·马钰
木金交,天地活,真真渐好。
澄清淇寂深通奥。
祥光瑞气,把丹砂覆焘。
方知得、人能弘道。 -
148.《益寿美金花》 元·侯善渊
玄元微密。
寂寂寥寥无缝入。
探赜功奇。
易象先天合圣机。
混然一*。
拍塞冲虚无不济。
极目清光。
顿觉融风天地凉。 -
149.《洞天春》 元·侯善渊
剖判初分,一变潜龙,混开二仪。
见日精月髓,凝铅结汞,阴阳返复,虎跃龙飞。
否泰相交,屯蒙复卦,易象还亢出坎离。
纯精粹,焕童蒙奕羽,璺化微。 -
150.《啸台》 宋·宋庠
孤壁横天畿,归然袤寻丈。
恭承晋高士,尝此摅遐想。
临风挹胜轨,意若无今曩。
当涂昔战龙,典午方搆象。 -
151.《积雨写怀》 宋·陈普
一片真线要反观,纤毫外物不相干。
乐天岂向青云乐,安土须从陋巷安。
日出扶筇天地喜,云深拨火鬼神看。
化机何啻亲兄弟,但与为徒有底难。 -
152.《天井》 宋·陈岩
分派天河入地深,断无射鲋汩泥尘。
仙乡初不谙机事,多少山间抱瓮人。 -
153.《送黄尉制司禀议》 宋·葛绍体
四海指掌上,西浙复制置。
机张要省括,万里发中秘。
制劄天边来,夺我嘉兴尉。
风流谁后人,太史山谷氏。 -
154.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
155.《咏石得天字》 宋·宋无
肢胍昆仑析,胚浑混沌先。
灵分玄岛峙,秀聚景云群。
覆压风雷窟,枝撑宇宙穿。
崚嶒欹条雾,历吵声萝烟。 -
156.《杂诗二首》 唐·储光羲
混沌本无象,末路多是非。
达士志寥廓,所在能忘机。
耕凿时未至,还山聊采薇。
虎豹对我蹲,鸑鷟旁我飞。 -
157.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
158.《上河阳李大夫》 唐·孟郊
上将秉神略,至兵无猛威。
三军当严冬,一抚胜重衣。
霜剑夺众景,夜星失长辉。
苍鹰独立时,恶鸟不敢飞。 -
159.《对酒五首》 唐·白居易
巧拙贤愚相是非,何如一醉尽忘机。
君知天地中宽窄,雕鹗鸾皇各自飞。
蜗牛角上争何事,石火光中寄此身。
随富随贫且欢乐,不开口笑是痴人。 -
160.《京口与友生话别》 唐·陆龟蒙
共是悲秋客,相逢恨不堪。
雁频辞蓟北,人尚在江南。
名利机初发,樵渔事先谙。
松门穿戴寺,荷径绕秦潭。