-
201.《玉真公主别馆苦雨赠卫尉张卿二首》 唐·李白
秋坐金张馆,繁阴昼不开。
空烟迷雨色,萧飒望中来。
翳翳昏垫苦,沉沉忧恨催。
清秋何以慰,白酒盈吾杯。 -
202.《赠韦侍御黄裳二首》 唐·李白
太华生长松,亭亭凌霜雪。
天与百尺高,岂为微飙折?
桃李卖阳艳,路人行且迷。
春光扫地尽,碧叶成黄泥。 -
203.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
204.《赠崔郎中宗之(时谪官金陵)》 唐·李白
胡雁拂海翼,翱翔鸣素秋。
惊云辞沙朔,飘荡迷河洲。
有如飞蓬人,去逐万里游。
登高望浮云,仿佛如旧丘。 -
205.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
206.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
207.《月夜江行,寄崔员外宗之》 唐·李白
飘飘江风起,萧飒海树秋。
登舻美清夜,挂席移轻舟。
月随碧山转,水合青天流。
杳如星河上,但觉云林幽。 -
208.《春日归山,寄孟浩然》 唐·李白
朱绂遗尘境,青山谒梵筵。
金绳开觉路,宝筏度迷川。
岭树攒飞栱,岩花覆谷泉。
塔形标海月,楼势出江烟。 -
209.《登黄山凌歊台送族弟溧阳尉济充泛舟赴华阴(得齐字)》 唐·李白
鸾乃凤之族,翱翔紫云霓。
文章辉五色,双在琼树栖。
一朝各飞去,凤与鸾俱啼。
炎赫五月中,朱曦烁河堤。 -
210.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
211.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
212.《奔亡道中五首》 唐·李白
苏武天山上,田横海岛边。
万重关塞断,何日是归年。
亭伯去安在,李陵降未归。
愁容变海色,短服改胡衣。 -
213.《郢门秋怀》 唐·李白
郢门一为客,巴月三成弦。
朔风正摇落,行子愁归旋。
杳杳山外日,茫茫江上天。
人迷洞庭水,雁度潇湘烟。 -
214.《万愤词投魏郎中》 唐·李白
海水渤潏,人罹鲸鲵。
蓊胡沙而四塞,始滔天于燕齐。
何六龙之浩荡,迁白日于秦西。
九土星分,嗷嗷栖栖。 -
215.《题许宣平庵壁(见《诗话类编》)》 唐·李白
我吟传舍咏,来访真人居。
烟岭迷高迹,云林隔太虚。
窥庭但萧瑟,倚杖空踌躇。
应化辽天鹤,归当千岁馀。 -
216.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
217.《凌雾行》 唐·韦应物
秋城海雾重,职事凌晨出。
浩浩合元天,溶溶迷朗日。
才看含鬓白,稍视沾衣密。
道骑全不分,郊树都如失。
霏微误嘘吸,肤腠生寒栗。
归当饮一杯,庶用蠲斯疾。 -
218.《酬成少尹骆谷行见呈》 唐·岑参
闻君行路难,惆怅临长衢。
岂不惮险艰,王程剩相拘。
忆昨蓬莱宫,新授刺史符。
明主仍赐衣,价直千万馀。 -
219.《宿铁关西馆》 唐·岑参
马汗踏成泥,朝驰几万蹄。
雪中行地角,火处宿天倪。
塞迥心常怯,乡遥梦亦迷。
那知故园月,也到铁关西。 -
220.《和祠部王员外雪后早朝即事》 唐·岑参
长安雪后似春归,积素凝华连曙晖。
色借玉珂迷晓骑,光添银烛晃朝衣。
西山落月临天仗,北阙晴云捧禁闱。
闻道仙郎歌白雪,由来此曲和人稀。