-
221.《早秋与诸子登虢州西亭观眺》 唐·岑参
亭高出鸟外,客到与云齐。
树点千家小,天围万岭低。
残虹挂陕北,急雨过关西。
酒榼缘青壁,瓜田傍绿溪。
微官何足道,爱客且相携。
唯有乡园处,依依望不迷。 -
222.《过碛》 唐·岑参
黄沙碛里客行迷,四望云天直下低。
为言地尽天还尽,行到安西更向西。 -
223.《效古赠崔二》 唐·高适
十月河洲时,一看有归思。
风飙生惨烈,雨雪暗天地。
我辈今胡为?浩哉迷所至。
缅怀当途者,济济居声位。 -
224.《宋中遇林虑杨十七山人,因而有别》 唐·高适
昔余涉漳水,驱车行邺西。
遥见林虑山,苍苍戛天倪。
邂逅逢尔曹,说君彼岩栖。
萝径垂野蔓,石房倚云梯。 -
225.《无家别》 唐·杜甫
寂寞天宝后,园庐但蒿藜。
我里百余家,世乱各东西。
存者无消息,死者为尘泥。
贱子因阵败,归来寻旧蹊。 -
226.《石龛》 唐·杜甫
熊罴哮我东,虎豹号我西。
我后鬼长啸,我前狨又啼。
天寒昏无日,山远道路迷。
驱车石龛下,仲冬见虹霓。 -
227.《听杨氏歌》 唐·杜甫
佳人绝代歌,独立发皓齿。
满堂惨不乐,响下清虚里。
江城带素月,况乃清夜起。
老夫悲暮年,壮士泪如水。 -
228.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
229.《奉赠太常张卿二十韵(均)》 唐·杜甫
方丈三韩外,昆仑万国西。
建标天地阔,诣绝古今迷。
气得神仙迥,恩承雨露低。
相门清议众,儒术大名齐。 -
230.《春日梓州登楼二首》 唐·杜甫
行路难如此,登楼望欲迷。
身无却少壮,迹有但羁栖。
江水流城郭,春风入鼓鼙。
双双新燕子,依旧已衔泥。 -
231.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
232.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
233.《奉汉中王手札》 唐·杜甫
国有乾坤大,王今叔父尊。
剖符来蜀道,归盖取荆门。
峡险通舟过,水长注海奔。
主人留上客,避暑得名园。 -
234.《自瀼西荆扉且移居东屯茅屋四首》 唐·杜甫
白盐危峤北,赤甲古城东。
平地一川稳,高山四面同。
烟霜凄野日,粳稻熟天风。
人事伤蓬转,吾将守桂丛。 -
235.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
236.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
237.《冬至》 唐·杜甫
年年至日长为客,忽忽穷愁泥杀人。
江上形容吾独老,天边风俗自相亲。
杖藜雪后临丹壑,鸣玉朝来散紫宸。
心折此时无一寸,路迷何处见三秦。 -
238.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
239.《水宿遣兴奉呈群公》 唐·杜甫
鲁钝乃多病,逢迎远复迷。
耳聋须画字,发短不胜篦。
泽国虽勤雨,炎天竟浅泥。
小江还积浪,弱缆且长堤。 -
240.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。