-
1.《庚辰岁正月十二日天门冬酒熟予自漉之且漉且》 宋·苏轼
自拨床头一瓮云,幽人先已醉浓芬。
天门冬熟新年喜,曲米春香并舍闻。
?杜子美诗云,闻道云安曲米春,盖酒名也。
?菜圃渐疏花漠漠,竹扉斜掩雨纷纷。 -
2.《庚辰岁正月十二日,天门冬酒熟,予自漉之,》 宋·苏轼
载酒无人过子云,年来家酝有奇芬。
醉乡杳杳谁同梦,睡息齁齁得自闻。
口业向诗犹小小,眼花因酒尚纷纷。
点灯更试淮南语,泛溢东风有縠纹。 -
3.《长亭怨 与李天生冬夜宿雁门关作》 清·屈大均
记烧烛、雁门高处。
积雪封城,冻云迷路。
添尽香煤,紫貂相拥、夜深语。
苦寒如许,难和尔、凄凉句。 -
4.《既别羊王二君与同官会饮于城南因成一篇追寄》 宋·王安石
赤车使者白头翁,当归入见天门冬。
与山久别悲匆匆,泽泻半天河汉空。
羊王不留行薄晚,酒肉从容追路远。
临流黄昏席未卷,玉壶倒尽黄金盏。 -
5.《贺师垣赐御书一德格天之阁牌并镀金器皿青罗》 宋·张嵲
炎精光复论元功,事业伊周信比踪。
许国一心明贯日,存孤高节凜经冬。
甲区地势罗千雉,奎画天门跳六龙。
自古至诚参化育,济时行道本中庸。 -
6.《夜梦与罗子和论药名诗》 宋·朱翌
钻破故纸我拙计,该贯众史子得意。
签排百部象齿悬,陟厘万张蝇头字。
分甘遂如百两金,作苦躭成五车记。
地锦天花出妙机,琼田水英生爽气。 -
7.《药名闺情诗(二首)》 明·萧韶
天门冬日晓苍凉,落叶愁惊满地黄。
清泪暗消轻粉面,凝尘闲锁郁金裳。
石莲未嚼心先苦,红豆相看恨更长。
镜里孤鸾甘遂死,引年何用觅昌阳。 -
8.《冬至南郊扈从纪述和陈玉垒太史韵六首》 明·于慎行
圣后乘乾奉帝禋,日躔南陆协灵辰。
九关肃启天门钥,万姓欢随御辇尘。
楼雪初融丹禁晓,葭灰微动玉衡春。
虚惭珥笔亲文物,实有《甘泉赋》未陈。
¤ -
9.《亲政篇》 明·王鏊
《易》之《泰》:“上下交而其志同。
”其《否》曰:“上下不交而天下无邦。
”盖上之情达于下,下之情达于上,上下一体,所以为“泰”。
下之情壅阏而不得上闻,上下间隔,虽有国而无国矣,所以为“否”也。 -
10.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
11.《天净沙·冬》 元·白朴
一声画角谯门,半庭新月黄昏,雪里山前水滨。
竹篱茅舍,淡烟衰草孤村。 -
12.《出自蓟北门行》 唐·李白
虏阵横北荒,胡星曜精芒。
羽书速惊电,烽火昼连光。
虎竹救边急,戎车森已行。
明主不安席,按剑心飞扬。 -
13.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
14.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
15.《冬青冢(重见)》 元·杨维桢
老羝夜射钱塘潮,天山两乳王气消。
秃妖尚厌龙虎怪,浮图千尺高岧峣。
文山老客智且勇,夜舟拔山山不动。
江南石马久不嘶,冢上冬青今已拱。
百年父老愤填胸,不知巧手夺化工。
冬青之木郁葱葱,六綍树更蒲门东。 -
16.《冬至留滞舒州有怀岁旦泊舟平江门外》 宋·曹彦约
舒郡惊冬节,吴门忆岁时。
天寒城闭早,冻合水行迟。
再拜为兄寿,同声念母慈。
穷年终是客,至日始题诗。 -
17.《酬乐天书怀见寄》 唐·元稹
新昌北门外,与君从此分。
街衢走车马,尘土不见君。
君为分手归,我行行不息。
我上秦岭南,君直枢星北。 -
18.《冬雷》 宋·梅尧臣
上帝设号令,隐其南山下。
震发固有时,曷常事凭怒。
春以动含生,夏以奋风雨。
冬其息不用,藏在黄厚土。 -
19.《冬望》 宋·曾巩
霜余荆吴倚天山,铁色万仞光铓开。
麻姑最秀插东极,一峰挺立高嵬嵬。
我生智出豪俊下,远迹久此安蒿莱。
譬如骅骝踏天路,六辔岂议收驽骀。 -
20.《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》 宋·苏轼
瞳瞳日脚晓犹清,细细槐花暖自零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。
(仆射吕公、门下韩公、左丞刘公,皆自讲席大用。
)上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌干。