-
21.《冬青冢篇》 元·杨维桢
老羝夜射钱塘潮,天山两乳王气消。
秃妖尚压龙虎怪,浮图千尺高岧峣。
文山老客智且勇,夜舟拔山山不动。
江南石马久不嘶,冢上冬青今已拱。
百年父老愤填胸,不知巧手夺天工。
青之木,郁葱葱,六綍更树蒲门东。 -
22.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
宿嗜本幽间,世途倦驰聘。
迫芘门户吒,强把冠佩整。
如手误一来,麾退谅予警。
宽恩假郡寄,静俟亦天幸。 -
23.《冬雪行》 宋·王炎
拥衾展转夜不眠,细数更筹知苦寒。
角声未动纸窗白,儿曹报我雪满檐。
玉妃剪水出天巧,飞花万点争清妍。
朱门贵人对之笑,初见一白来丰年。 -
24.《辛巳夏四月行西山欲未能也得曹沪南壬午冬留》 宋·洪咨夔
窈深青城路,逢仙不知名。
悠然拾瑶草,天风飐双缨。
进予语之道,诚者非思诚。
谷神以虚应,万物同一灵。
是谓众妙门,古今未尝扃。 -
25.《壬寅仲冬晦日同吴监丞游延祥宫延祥盖和靖所》 宋·杨冠卿
霜日炫晴昼,湖光掠眼明。
散策事幽讨,出门聊意行。
柳塘和靖居,宫殿若化成。
霞裾赤城仙,笑语相逢迎。 -
26.《立冬日野外行吟》 宋·释文珦
吟行不惮遥,风景尽堪抄。
天水清相入,秋冬气始交。
饮虹消海曲,宿雁下塘坳。
归去须乘月,松门许夜敲。 -
27.《仲冬同周虞卿葛震甫郭圣胎恒光牧隐二上人石》 明·程嘉燧
都门残腊忽经三,集别围炉话小庵。
六载归程犹泽潞,几人乡国并东南。
天涯涕泪遥难忍,塞外风沙老讵堪。
即日遂良须尽白,还家弥勒与同龛。 -
28.《李甘诗》 唐·杜牧
太和八九年,训注极虓虎。
潜身九地底,转上青天去。
四海镜清澄,千官云片缕。
公私各闲暇,追游日相伍。 -
29.《李甘诗》 唐·杜牧
太和八九年,训注极虓虎。
潜身九地底,转上青天去。
四海镜清澄,千官云片缕。
公私各闲暇,追游日相伍。 -
30.《菩萨蛮(冬)》 宋·赵子崧
月天遥照寒窗雪。
雪窗寒照遥天月。
门掩欲黄昏。
昏黄欲掩门。
锦鹓双并枕。
枕并双鹓锦。
雪鬓整纤琼。
琼纤整鬓云。 -
31.《菩萨蛮(冬)》 宋·赵子崧
月天遥照寒窗雪。
雪窗寒照遥天月。
门掩欲黄昏。
昏黄欲掩门。
锦鹓双并枕。
枕并双鹓锦。
雪鬓整纤琼。
琼纤整鬓云。 -
32.《冬日扈从还南京随驾出丽正门马上作》 明·曾棨
朝随六龙驾,远别黄金台。
万乘出都门,旭日净浮埃。
翠华正飞扬,玉辇从天回。
羽林罗猛士,夹道驰云雷。 -
33.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
34.《冬至观两宫盛礼忧奏御》 宋·宋庠
帝运姚华协,天元汉历长。
三正来复旦,万寿此称觞。
洛宅均中景,涂山采旧草。
礼文穷竹素,欢意动梯航。 -
35.《初冬从幸汉故青门应制》 唐·沈佺期
汉王建都邑,渭水对青门。
朝市俱东逝,坟陵共北原。
荒凉萧相阙,芜没邵平园。
全盛今何在,英雄难重论。 -
36.《冬行三首》 唐·卢仝
虫豸腊月皆在蛰,吾独何乃劳其形。
小大无由知天命,但怪守道不得宁。
老母妻子一挥手,涕下便作千里行。 -
37.《胜胜慢(冬至日,用刘春卿韵,送彦逢弟赴官西兴)》 宋·王之道
鲁云书瑞,周日迎长,晓占缇室飞灰。
玉勒朝天,千门禁钥齐开。
帘卷扇分雉尾,香风远、人到蓬莱。
霞觞满,□万年献祝,宫殿昭回。 -
38.《抵楚门》 元·李仕兴
楚门山色散烟霞,人到江南识永加。
半垄石田多种麦,一冬园树尚开花。
海天日暖鱼堪钓,潮浦船回酒可赊。
傍水人家无十室,九凭舟楫作生涯。 -
39.《海门雨过同伯川赋》 明·吕时臣
藻烟布地不须芟,云鸟依人著隐衔。
雨歇江干流一裛,风平树杪没孤帆。
冬深蜃岛天长黑,潮入渔汀水不咸。
只好钓车聊日计,海门到处斗巉岩。 -
40.《蜀士月彦和寓张魏公门馆,用予见张钦夫诗韵》 宋·杨万里
夜把新诗读,灯前阖且开。
一行私独喜,两脚不虚来。
天似嫌梅脕,冬初遣雪催。
与君问花信,能绕百千回。