-
541.《遣怀》 宋·陆游
山泽荒寒外,门庭寂寞中。
厌闻鸠唤雨,常羡鹊知风。
逆境嗟行遍,闲愁幸扫空。
今晨有奇事,箫鼓赛年丰。 -
542.《思蜀》 宋·陆游
谭侯才气敌文园,日日银鞍画戟门。
奇句入神闻鬼泣,巨觥如海看鲸吞。
一官胄监能令死,万里铭旌忍更论。
湖上秋来频入梦,凭谁词翰与招魂? -
543.《大雨》 宋·陆游
北风挟骄云,突起塞宇宙,赫日初未西,盼转失白昼。
翻空黑帜合,列阵奇鬼斗,雨镞飞纵横,雷车助奔骤。
平阶水入户,沟渎不能受。
对面语不闻,持繖避屋漏。 -
544.《系舟下牢溪游三游洞二十八韵》 宋·陆游
旧观三峡图,常谓非人情。
意疑天壤间,岂有此峥嵘。
画师定戏耳,聊欲穷丹青。
西游过沔鄂,莽莽千里平,昨日到峡州,所见始可惊,乃知画非妄,却恨笔未精。 -
545.《杜敬叔寓僧舍开轩松下以虚濑名之来求诗》 宋·陆游
君不见洛阳八节滩,未至一舍闻惊湍,生绡六幅谁所画?入眼能令三伏寒。
又不见桐庐七里濑,溅雪跳珠舞澎湃,羊裘老子去千年,绝世孤风凛如在。
杜陵之孙今胜流,飘然不必事远游,结茆古寺听松吹,坐擅洛水桐江秋。
放翁百念俱已矣,独有好奇心未死。 -
546.《题明皇幸蜀图》 宋·陆游
天宝政事何披猖,使典相国胡奴王。
弄权杨李不足怪,阿瞒手自裂纪纲。
八姨富贵尚有理,何至诏书褒五郎。
卢龙贼骑已汹汹,丹凤神语犹琅琅。 -
547.《谢徐志父帐干惠诗编》 宋·陆游
平生闻若人,笔墨极奇哨,相望二千里,安得接谈笑。
一朝获其诗,惊喜踰素料,夜窗取吟讽,寒灯耿相照。
舂容清庙歌,缥缈苏门啸,蹴天浙江涛,照野楚山烧。
每篇十过读,玩味头屡掉;正如啜名酒,虽爱不忍釂。 -
548.《游武夷山》 宋·陆游
少读封禅书,始知武夷君;晚乃游斯山,秀杰非昔闻。
三十六奇峰,秋晴无纤云。
空岩鸡晨号,峭壁丹夜暾。
巢居寄千仞,鸿荒想羲轩,风雨蜕玉骨,难以俗意论。 -
549.《题赵生画》 宋·陆游
东都画手排浮萍,天子独赏一赵生。
幅缣尺纸皆厚赐,众史妒媢都人惊。
尔来一笔不复见,好事往往空闻名。
奇哉此独出劫火,论价直恐千金轻。 -
550.《投梁参政》 宋·陆游
浮生无根株,志士惜浪死。
鸡鸣何预人,推枕中夕起。
游也本无奇,腰折百僚底。
流离鬓成丝,悲吒泪如洗。 -
551.《燕堂独坐意象殊愦愦起登子城作此诗》 宋·陆游
睡魔困衰翁,白日坐兀兀;忽然振衣起,目了尚如鹘。
凭高望中原,佳气未消歇,逆贼稽大刑,痛愤深至骨。
新霜下昌陵,草有胡马齕,羽林百万士,何日闻北伐?贱臣官有守,不敢叫行阙。
梦中涉黄河,太行高硉矹。 -
552.《又送李舍人赴阙》 宋·陆游
执简曾闻侍玉螭,谪仙才调尽推奇。
能将苦语康时病,更遣丹诚动主思。
北阙亲朋瞻旧德,东吴山水入新诗。
知公自有经纶术,会见飞翔集凤池。
三径从来半草莱,席门那为故人开。
自惭不是梧桐树,安得朝阳鸣凤来。 -
553.《掩门》 宋·陆游
举手可及屋,积书高拄颐。
忽闻疏雨滴,怳记故山时。
点染聊成字,呻吟仅似诗。
不关才思尽,碌碌本亡奇。 -
554.《蜀州大阅》 宋·陆游
晓束戎衣一怅然,五年奔走遍穷边。
平生亭障休兵日,惨澹风云阅武天。
戍陇旧游真一梦,渡辽奇事付他年。
刘琨晚抱闻鸡恨,安得英雄共著鞭! -
555.《过放生池追怀江公民表谏议池盖公所创也》 宋·陆游
钓台先生谏大夫,建中初元起江湖,是是非非玉座侧,身可死徙志不渝。
烟汀月岛二十载,白发短*藏菰蒲。
晚蒙湔洗得一障,上奏犹自称粗疏。
此公造处直奇特,竺乾先生分半席。 -
556.《秋日焚香读书戏作》 宋·陆游
世事无端自纠纷,放翁隐几对炉熏。
好官何恨输玄保,奇字犹须属子云。
婆律一铢能敌国,水沉盈握有兼斤。
闭门莫怪常终日,不是高人不遣闻。 -
557.《示子虡》 宋·陆游
好学承家夙所奇,蠹编残简共娱嬉。
一婚倘毕吾无累,三釜虽微汝有期。
聿弟元知是难弟,德儿稍长岂常儿。
要令舟过三山者,弦诵常闻夜艾时。 -
558.《和张器先十绝》 宋·杨万里
旧闻我里子张子,七字端能出六奇。
穷巷有门无剥啄,怪来佳容肯差池。 -
559.《观水叹二首》 宋·杨万里
我方卧舟中,仰读渊明诗。
忽闻滩声急,起视惟恐迟。
八月溅飞雪,清览良独奇。
好风从天来,翛然吹我衣。 -
560.《渎头阻风》 宋·杨万里
天寒春浅蛰未开,船头一声出地雷。
老夫惊倒卷帘看,白浪飞从东海来。
东海复东几万里,扶桑顷刻到长淮。
琉璃地上玉山起,玉山自走非人推。