-
341.《任公讲学白下及北还索句赠别》 近代·陈三立
辟地贪逢隔世人,照星酒坐满酸辛。
旧游莫问长埋骨,大患依然有此身。
开物精魂余强聒,著书岁月托孤呻。
六家要指藏禅窟,待卧西山访隐沦。 -
342.《京师故僚以余退居近畿数赐存问因叙怀自感》 宋·宋庠
多年京洛寓灵台,贪见三山缥帙开。
野鹤据轩真冒禄,跛{特寺换羊}生奥苦为灾。
茂陵养疾愔愔骨,庄室刳心寂寂灰。
南鄙孤城非灞岸,欲乘春气望瑶魁。 -
343.《夜坐放歌书兴》 宋·张镃
列星光芒远近同,天河横来压孤篷。
溪容一碧看未尽,转入客子诗筒中。
筒中满贮千张纸,一路山川供役使。
古来霅水足高人,吾宗首说玄真子。 -
344.《雪》 宋·叶茵
春意满庭除,红尘半点无。
山川同变化,天地一模糊。
石友耸冰骨,松公掀寿须。
相望王子宅,不见夜篷孤。 -
345.《水阁秋夜》 宋·赵汝鐩
云收一点无,秋洗四山净。
野水吞长天,凉月分两镜。
倚湖阁虚窈,缘石竹修劲。
孤斟领幽寂,新醪快村硬。
露冷欺病骨,更阑瞻斗柄。
欲去未属餍,倚栏成短咏。 -
346.《太学同舍徐应穮誓沈井后十年众为营墓立碑私》 宋·林景熙
高名不与魄俱沈,鱼腹孤忠耿至今。
翠碣已书身后谥,寒泉犹照死时心。
神游旧月山河改,梦断疏槐风雨深。
埋骨誓终从武穆,栖霞岭树隔秋阴。 -
347.《吊老松》 宋·艾性夫
合梁清庙栋明堂,弃掷终身古道傍。
大节不容秦点污,孤根能与宋存亡。
山空百丈龙蛇影,泉沁千年琥珀香。
韦偃毕宏今不见,谁将老骨写风霜。 -
348.《故县作》 宋·孔武仲
促促远行役,劳劳群仆夫。
上漂以霖雨,下溅以泥途寒入骨胫裂,润兼巾裳污。
行路何其难, -
349.《读放翁诗作》 宋·方回
放翁六十二,起家守严陵。
三稔即只召,礼闱直青绫。
虚翁四十九,外补当兵兴。
七稔始受代,万死脱怨憎。 -
350.《次韵仁近讶约予不至》 宋·方回
风尘矫虔称寡孤,疲甿暴骨纷痕瘏。
骤得如愿宫亭湖,鬼妾色悲充尔娱。
老夫旅庖悭薪蔬,爨仆揶揄朝连晡。
畴昔过君观异书,谇语谓为饥所驱。 -
351.《梦江彦文》 宋·李处权
春寒苹末风尤劲,过雨山林都眼净。
西江天来泻明镜,劈箭孤帆飞小艇。
中有丈人若冰壶,冰为眸子玉作肤。
黄河逆流沧海枯,仿佛羡门丹丘徒。 -
352.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
岩岩之骨兮山癯,靡靡之姿兮水腴。
心无住而乃久,德有邻而不孤。
虚空说法,顽石听徒。
互换证明还了了,何烦佛祖费工夫。 -
353.《礼投子青禅师塔》 宋·释正觉
塔藏玉骨,云抱山腰。
迹尘外泯,道光内昭。
度金针之玉线,续凤弦之鸾胶。
壶春在而花芳枯木,夜鹤鸣而月浸孤巢。
家风清淡兮石牛饮水,儿孙秀拔兮天柱摩霄。 -
354.《小师智临禅客写真求赞》 宋·释正觉
云石雪松,岁寒之友从;晓月霜钟,清白之音容。
自乐也村歌社舞,平怀也牧笛归农。 -
355.《次韵王丈丰父待制荔枝二十韵》 宋·苏籀
叶实根株尚老苍,龙鳞皋比贵先尝。
千林断送诗骚酒,三绝无逾色味芗。
烂醖恢台养风骨,涵滋沆瀣结天浆。
怕寒僻处深於越,贽贡无阶遇有唐。 -
356.《梅三首》 宋·曾丰
太清储气置南荒,非我閒生谁足当。
瘦可以风饶道骨,白难为月饱神光。
宁教大庾有山色,莫管长安无国香。
驿使借令不相外,孤芬未必合群芳。 -
357.《送孙莘老移知南京》 宋·曾丰
稚年曾未睹风标,瀚海初闻拔俊髦。
国子先生曾并席,蓬莱学士看挥毫。
量涵万顷沧溟阔,气吐千寻太华高。
述性妙思穷孔孟,指南余藻屈雄褒。 -
358.《梦君篇赠黄丈淳父》 明·王稚登
童君秀骨青厓开,蟠胸大壑藏风雷。
沈郎号狂士,古心清气空尘埃。
明珠翠羽尽奇宝,二子落落非凡才。
空堂日暮发遐想,建安数子千年上。