-
1.《水龙吟 同德秀游盘谷》 元·元好问
接云千丈层崖,古来此地风烟好。
青山得意,十分浓秀,都将倾倒。
可恨孤峰,几回空见,松筠枯槁。
自都门送别,膏车秣马,谁更问,一作闻盘中道。 -
2.《独秀山》 唐·张固
孤峰不与众山俦,直入青云势未休。
曾得乾坤融结意,擎天一柱在南州。 -
3.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
4.《何源秀才为予画山水图觅诗》 宋·王当
孤峰特立何巉巉,势与霄汉高相参。
左蟠右列分岭岫,俨若至尊朝子男。
怪予蜗室不盈丈,欲有异境超尘凡。
素缣挂壁故妥帖,平地作此千嵌岩。 -
5.《独秀峰》 清·袁枚
来龙去脉绝无有,突然一峰插南斗。
桂林山水奇八九,独秀峰尤冠其首。
三百六级登其巅,一城烟水来眼前。
青山尚且直如弦,人生孤立何伤焉? -
6.《沁园春·忆黄山》 宋·汪莘
三十六峰,三十六溪,长锁清秋。
对孤峰绝顶,云烟竞秀,悬崖峭壁,瀑布争流。
洞里桃花,仙家芝草,雪后春正取次游。
亲曾见,是龙潭白昼,海涌潮头。 -
7.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
8.《奉同黄檗慧公秀峰昌公丁巳上元日访鼓山珪公》 宋·张元干
孤云乘天风,飞入海上山。
松声发鼓吹,导我登层峦。
平生烟霞想,政在岩壑间。
及茲百事懒,作意三日闲。 -
9.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
10.《英石铺道中》 宋·杨万里
一路石山春更绿,见骨也无斤许肉。
一峰过了一峰来,病眼将迎看不足。
先生尽日行石间,恰如蚁子缘假山。
穿云渡水千万曲,此身元不离岩峦。 -
11.《寄题曾子与竞秀亭》 宋·杨万里
老夫上下蓼花滩,每过君家辄系船。
尊酒灯前山入座,孤鸿月底水连天。
暄凉书问二千里,场屋声名三十年。
竞秀主人文似豹,不应雾隐万峰边。 -
12.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
13.《云安仙客行赠王五峰都宪》 明·张邦奇
放舟下鱼复,势与蛟龙争。
纬繣云摇三峡影,微茫月照万川城。
可怜万里飘蓬客,苍苔露冷东山石。
见说仙翁此结庐,暂向云阳停挂席。 -
14.《明发陈公径过摩舍那滩石峰下十首》 宋·杨万里
危峰莹无土,平地岌孤石。
如何半岩间,亦有小树碧?
走空根苦辛,倚险干寒瘠。
芳兰间丛生,紫蕤濯幽色。
近香许世闻,远秀绝人摘。
而我云外身,方兹喟行役。 -
15.《和冯中允仙娥峰》 宋·王禹偁
熊耳如当出槛熊,仙姿孤秀压诸峰。
采芝逋客怜贞质,化石佳人妬丽容。
身上霓衣慵整顿,天边华盖会裁缝。
嫦娥月里休相笑,万古应无窃药踪。 -
16.《督堰至岷下借馆南浦张叔全家临别惠以润石香》 宋·程公许
飞幰轻舆御暖风,款门何中日憧憧。
芳荣满槛丹青丽,农秀当轩紫翠重。
石几拜嘉才径尺,云天无际挺孤峰。
更烦指似麻坛路,万壑千岩借一筇。 -
17.《陪曾宏父登冷泉亭望飞来峰》 宋·李处权
何年此峰独飞来,群山让秀中崔嵬。
神刓天画不可状,仰视孤高摩斗魁。
蕴灵产此万珍木,隆霜几度森不摧。
异僧一见乃能识,击洞果有猿声哀。 -
18.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
——潘述
山岳降气,龟龙负图。
——裴济 -
19.《郴江百咏并序·孤山》 宋·阮阅
瘴山蛮岭斗嵯峨,高可跻登不可磨。
万岫千岩皆阘茸,一峰孤秀不如多。 -
20.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
--潘述
山岳降气,龟龙负图。
--裴济