-
341.《答招隐》 宋·罗荣祖
荡荡唐尧德,乃有箕山臣。
巍巍周武功,不乏采薇人。
四皓自躭洛,两龚岂避新。
并介实天性,离奇非世珍。
君虽羞独割,余敢辱均茵。
东臯足舒啸,南亩可充囷。
弗罫圣人网,常期鸥鸟亲。 -
342.《小说开辟》 宋·罗烨
小说纷纷皆有之,须凭实学是根基。
开天辟地通经史,博古明今历传奇。
藏蕴满怀风与月,吐谈万卷曲和诗。
辨论妖怪精灵话,分别神仙达士机。
涉案钥刀并铁骑,闺情云雨共偷期。
世间多少无穷事,历历从头说细微。 -
343.《武林山十咏·灵隐寺》 宋·梅询
千峰凌紫烟,中有梵宫阙。
灵眄极幽栖,尘心自超越。
松篁发春霭,桂实坠秋月。
争得谢世人,兹焉老华发。 -
344.《留别东郡诸僚友》 宋·梅挚
白璧紫金为世实,贤愚知贵莫能名。
庙堂祭器杯盘物,随处得之光彩生。 -
345.《送洪内翰知太平府》 宋·沈继祖
文章有正派,此派公独传。
中绝仅如线,鸾胶真续弦。
自有乘法累,吾道几弃捐。
相挻入茫昧,一律争谈玄。 -
346.《偈颂四十一首》 宋·释普宁
拄杖子,化为龙。
怒气云攫雾,妙应难穷。
霈然洪霔,四海皆通。
五谷结实,万物归功。
鼓腹讴歌忘世事,太阳依旧海门东。 -
347.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
348.《大悲观音栴檀像》 宋·释遵式
南无十方三世佛,南无本师大牟尼。
南无西方安乐刹,阿弥陀佛十力尊。
南无过去无数劫,彼世世灯观世音。
诸佛慧眼第一净,以不二相观三界。 -
349.《嘉佑六年八月十五日赐林悦二首》 宋·宋仁宗
郡莆卿家名望族,三仁而下爵王公。
存孤实抗回天义,报国常摅贯日忠。
德润丰姿人有异,光增谱牒世同无。
古今纪载难穷尽,一代强如一代隆。 -
350.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
351.《泛汝联句》 宋·孙永
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两岩古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
352.《寄刘后村》 宋·汤汉
唐朝空自贵宏词,科目何尝得退之。
掌制徒闻夸子厚,残篇仅见命敦诗。
堪嗟实录无完传,太息淮西有后碑。
寄语莆田紫薇老,文章盖世例如斯。 -
353.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。 -
354.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
355.《九诵·孔子》 宋·鲜于侁
曲阜兮遗墟,先师兮阙里。
神仿佛兮如在,涕潺湲兮不已。
穷天地兮一人,揭日月而照临。
生无万乘之位兮三千这徒心服而四来。 -
356.《九诵·微子》 宋·鲜于侁
肇公孙之璇源兮玄鸟降而生商,并禹稷之圣贤兮实惟桓拨之王。
历妫姒之世数兮道貌岸然日跻于武汤,始伐罪於仇饷兮人怨咨而徯来。
顾宽仁之宜民兮天俾式于九围,谅除残而代虐兮犹云德之有惭。
赖燕翼於孙谋兮治克举於三宗,老成不怨於不以兮隐处不伤於厄穷。 -
357.《诗赠晚学李君》 宋·邢仙老
眼前龙虎实纷纭,说破丹砂世莫闻。
故脱衣冠寻旧隐,便将猿鹤入深云。
间编野录前朝事,静校仙经古篆文。
满腹分明惟是识,尘寰谁认紫阳君。 -
358.《喜得孙》 宋·徐侨
我五十有四,才今见其孙。
汝父亦三十,得子为之昆。
人生百年间,欻如驹隙奔。
其间欣与戚,短长未暇论。 -
359.《和蓬莱阁赏雪赋诗》 宋·许安世
南国收藏晚,{左上昔下八右今}天凛烈兴。
日行黄道市,神御坎宫乘。
元化初施种,穷阴乍丧朋。
气随钧外转,云自泽中腾。 -
360.《庸医行》 宋·尹穑
南街医工门如市,争传和扁生后世。
膏盲可为死可起,瓦屑蓬根尽珍剂。
岁月转久术转疏,十医九死一活无。
北市医工色潜动,大字书牌要惊众。