-
301.《刘阮天台谣》 宋·王淮
天台山,乃在钱塘之南,瓯越之间。
上有撑云挂日千丈高峰挺岌?,下有奔雷喷雪万仞深壑流
潺湲。
银河倒泻石梁滑,自非仙风道骨谁能攀。 -
302.《十月》 宋·叶巽斋
维此十月,岁聿云暮。
惟月之良,是谓盈数。
阴极于坎,阳比于子。
阴阳消长,否泰攸寓。 -
303.《舫斋》 宋·王孝严
我本湖漘一漫郎,生来住处波茫茫。
时寻画舸破烟水,菰蒲满路荷花香。
一川窈窕诧红蓼,两岸芦苇明秋霜。
船头鸥鸟日来往,溪上风月相迎将。 -
304.《苏武慢·芳草纤纤》 元·凌云翰
芳草纤纤,游丝冉冉,可爱地晴江碧。
世事浮云,人生大梦,歧路漫悲南北。
漉酒春朝,步蟾秋夜,却忆旧时巾舄。
问故园、何日归欤,松菊已非畴昔。 -
305.《苏武慢·芳草纤纤》 元·凌云翰
芳草纤纤,游丝冉冉,可爱地晴江碧。
世事浮云,人生大梦,歧路漫悲南北。
漉酒春朝,步蟾秋夜,却忆旧时巾舄。
问故园、何日归欤,松菊已非畴昔。 -
306.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
307.《满江红 代送朱姓吏满归》 元·陈栎
只说琳川,精吏道、恢恢余地。
元来是、深衣儒者,将儒饰吏。
传世四书端实学,待人一县皆和气。
及芳辰、美解赋归来,真堪醉。 -
308.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
309.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
310.《偈颂二十五首》 宋·释道璨
去去实不去,是法住法位。
来来实不来,世间相常住。 -
311.《杂兴》 宋·张镃
堂陛分古始,高卑定常仪。
拳拳三顾频,未敢臣其师。
至福价婆娑,尘面谁复窥。
有人果善酬,何苦不售为。 -
312.《短歌行》 宋·赵汝鐩
赤龙驾轮飞上天,倏东倏西昼夜旋。
流光万古去不返,少壮翻手成华颠。
阆风层城羽衣仙,方瞳绿发耕芝田。
玉楼贮春春不老,蟠桃一实三千年。 -
313.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
314.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
315.《栽柏》 明·方孝孺
迂拙乖世用,每蕴无穷思。
取效非目前,远与千载期。
翠柏信良材,成长计功迟。
兹晨劚烟雨,移动盈尺姿。 -
316.《偶题》 宋·柴随亨
人世阴晴了未知,一僮一鹤自相随。
已无少小尊前梦,惟有老来乱后诗。
花落鸟啼眼几觉,水流云散醒多时。
蟠桃结实三千岁,知熟黄粱几度炊。 -
317.《广阴亭诗》 宋·陈士徽
唐翁静者闭门饮水啜粥无知音,我能发尔一片冰清心。
巨风吹天振海浪如屋,此翁林中眠正熟。
中天渴乌吐火六合新开窑,此翁两鬓秋飕飕。
小儿烂羊瓜果尽青紫,此翁临水洗双耳。 -
318.《释宗显重修宝梵院》 宋·陈祖仁
身浮沤□草头露,实见卓立中流柱。
世纲走逃如脱兔,菩提了了无他路。
迷人捐躯大火聚,自灼自焚甘自苦。
诸佛菩萨慈悯故,教以一舍无复取。 -
319.《题怀素自序卷后》 宋·杜衍
狂僧草圣继张颠,卷后兼题大历年。
堪与儒门为至实,武功家世久相传。 -
320.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
屈子悼芙蓉,胡于木末采。
谁欤变秋树,水花俨高垲。
本非莲藕类,稍稍具姿彩。
厥植亦匪贞,朝泽暮已痗。