-
81.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
82.《信陵君救赵论》 明·唐顺之
论者以窃符为信陵君之罪,余以为此未足以罪信陵也。
夫强秦之暴亟矣,今悉兵以临赵,赵必亡。
赵,魏之障也。
赵亡,则魏且为之后。 -
83.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
84.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
85.《自祭文》 魏晋·陶渊明
岁惟丁卯,律中无射。
天寒夜长,风气萧索,鸿雁于征,草木黄落。
陶子将辞逆旅之馆,永归于本宅。
故人凄其相悲,同祖行于今夕。 -
86.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
87.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
88.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
89.《禁林讌会之什》 宋·毕士安
好文英主古难齐,宠重词臣意弗低。
睿藻清新刊翠琰,神踪飞动在璇题。
芸笺许效蓬莱阁,花槛容模罨画溪。
乐圣朋侪开绮席,爱君诚抱挂金闺。
买臣晚遇知多幸,犬子端忧思转稽。
天地恩私无以报,只将克慎对芝泥。 -
90.《新繁县东湖瑞莲歌》 宋·王益
火云烁尽天幕腥,水光弄碧凉无声。
荷华千柄拂烟际,杰然秀干骈双英。
天敕少昊偏滋荣,宵零仙露饶金茎。
袅袅飘风起天末,绿华珰来琤琤。 -
91.《梁父吟》 宋·叶适
依大麓之遗址兮,储后土之神灵。
乐天地之休嘉兮,皇涓洁而荐诚。
集后土之雍容兮,刺百圣之礼文。
却大辂而御蒲秸兮,惟俭德之是崇。 -
92.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
93.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
94.《杂兴》 宋·张镃
泱泱古齐邦,中有秉节臣。
其国不能举,燕师知宠珍。
生不食君禄,势或去诸邻。
莫往径绝脰,用愧轩冕人。
当年处高位,十万当逡巡。
所以休明时,朝廷足嘉宾。 -
95.《手植桧》 宋·孔舜亮
圣人嘉异种,移对诵弦堂。
双本无今古,千年任雪霜。
右旋符地顺,在纽象乾纲。
影覆诗书府,根盘礼义乡。 -
96.《送程给事知越州》 宋·郎淑
三朝藩屏宠光频,四纪清名动缙绅。
肯效怀章惊邸吏,独能持节屈戎人。
千岩秀气归华藻,一岭殊功简紫宸。
他日会居衡石地,荆州虽老实台臣。 -
97.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
98.《赋新繁周表权如诏亭》 宋·钱咏
选构人皆事宴逢,独君教子袭良弓。
因闻诗礼家题旧,及宠丝纶语命同。
几杖已尊贤老外,龟鱼争焕彩衣中。
新来更喜增荣观,青锁才臣赠古风。 -
99.《恭和御制赐牟子才韵》 宋·宋度宗
视草词臣地位高,玉堂深夜许焚膏。
文华瑞世呈仪凤,顾问承恩直禁鼇。
喜有奇才追宋轼,光膺圣制胜唐綯。
重修盛典煕朝事,千古青编记宠褒。 -
100.《进圣训》 宋·宋度宗
宠颁御墨十行新,天赐光华被小臣。
家学传心当谨守,恩深何以报君亲。