-
1.《挽胡季昭》 宋·林起鳌
直节槃槃古树平,纲常山重一身轻。
历陈高庙神灵语,愿法周公日月更。
飞雾堕鸢迁客憾,漏泉疏爵大君明。
百年富贵端能几,天壤无穷独令名。 -
2.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
3.《浪淘沙(并序)》 宋·幼卿
幼卿少与表兄同研席,雅有文字之好。
未笄,兄欲缔姻。
父兄以兄未禄,难其请,遂适武弁。
明年,兄登甲科,职教洮房,而良人统兵陕右,相与邂逅于此。 -
4.《豫让论》 明·方孝孺
士君子立身事主,既名知己,则当竭尽智谋,忠告善道,销患于未形,保治于未然,俾身全而主安。
生为名臣,死为上鬼,垂光百世,照耀简策,斯为美也。
苟遇知己,不能扶危为未乱之先,而乃捐躯殒命于既败之后;钓名沽誉,眩世骇俗,由君子观之,皆所不取也。
盖尝因而论之:豫让臣事智伯,及赵襄子杀智伯,让为之报仇。 -
5.《指南录后序》 宋·文天祥
德祐二年二月十九日,予除右丞相兼枢密使,都督诸路军马。
时北兵已迫修门外,战、守、迁皆不及施。
缙绅、大夫、士萃于左丞相府,莫知计所出。
会使辙交驰,北邀当国者相见,众谓予一行为可以纾祸。 -
6.《从何使君父子游墨池分韵得名字》 宋·李焘
蜀学擅天下,马王先得名。
簧如巧言语,於道盖小成。
子云最后出,振策思遐征。
斯文大一统,欻使圣域清。 -
7.《庐山》 宋·戴复古
道人问我看庐山,地上争如阁上看。
呈露千峰秋落木,雕锼万象客凭栏。
静中见得天机妙,闲里回观世路难。
管领风光有微憾,桂花香里酒瓶乾。 -
8.《秋晚书感》 宋·陆游
牺象初心岂愿才,沟中虽断不须哀。
吾生自信云舒卷,客态谁论燕去来?夕露正看沾草棘,晨霜已见落楸槐。
耄年闭户真无憾,葑火更阑熟芋魁。 -
9.《憩黄秀才书堂》 宋·陆游
吾生如虚舟,万里常泛泛;终年厌作客,著处思系缆。
道边何人居?花竹颇闲淡,门庭净如拭,窗几光可监,堂上满架书,朱黄方点勘。
把茅容卜邻,老死更谁憾! -
10.《挽萧帅机虎溪》 宋·文天祥
世以千金重,谁能学隐君。
一门名似雨,满座客如云。
志愿生无憾,声华死有闻。
韩碑照原草,含笑有斯文。