-
1.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
2.《答客难》 宋·吴芾
我治湖上园,占断山水窟。
幽事日相关,颇觉无暇逸。
有客来相过,云欲救我失。
谓我谁爱閒,未得居閒术。 -
3.《苏武慢·仙客难逢》 元·凌云翰
仙客难逢,白云谁扫,知是采芝何处。
皓鹤归来,金鸡啼罢,梦断阆风玄圃。
松下高歌,橘中残着,饥后自餐龙脯。
待偷桃、曼倩重来,为问木公金母。 -
4.《苏武慢·仙客难逢》 元·凌云翰
仙客难逢,白云谁扫,知是采芝何处。
皓鹤归来,金鸡啼罢,梦断阆风玄圃。
松下高歌,橘中残着,饥后自餐龙脯。
待偷桃、曼倩重来,为问木公金母。 -
5.《结客少年场行》 明·高启
结客须结游侠儿,借身报仇心不疑。
千金买得利匕首,摩挲誓许酬相知。
白马缦胡缨,行行人尽止。
朝游洛北门,暮醉秦东市。 -
6.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《忆旧游·登蓬莱阁》 宋·张炎
问蓬莱何处,风月依然,万里江清。
休说神仙事,便神仙纵有,即是闲人。
笑我几番醒醉,石磴扫松阴。
任狂客难招,采芳难赠,且自微吟。 -
9.《选冠子(宿石门)》 宋·曹勋
秀木撑空,凝云藏岫,处处群山横翠。
霜风冽面,酒力潜消,征辔暂指天际。
红叶黄花,水光山色,常爱晓云晴霁。
念尘埃眯眼,年华易老,觉远行非易。 -
10.《念奴娇》 宋·丘崈
烛花渐暗,似梦来非梦,今夕何夕。
帘幕生香人醉里,家住深深密密。
送客难为,独留无计,此意谁知得。
相看无语,可怜心绪如织。 -
11.《游虞山记》 清·沈德潜
虞山去吴城才百里,屡欲游,未果。
辛丑秋,将之江阴,舟行山下,望剑门入云际,未及登。
丙午春,复如江阴,泊舟山麓,入吾谷,榜人诡云:“距剑门二十里。
”仍未及登。 -
12.《登梦野亭怀旧》 宋·张耒
曾上高台望翠微,重来悲叹客难期。
章华苍莽寻无处,云梦逶迤寒更迟。
墨客多情曾痛饮,玉箫何处弄妍词。
请君点检当时事,只应朱颜非旧时。 -
13.《送张伯威提举》 宋·黄庚
人生聚散等浮沤,忆昔过从与胜游。
棋局敲残清夜月,菊花吟老半窗秋。
客中送客难为别,山外看山总是愁。
回首片帆江路远,疏烟斜雨到西州。 -
14.《泛曲阿后湖,简同游诸公》 唐·刘长卿
元气浮积水,沉沉深不流。
春风万顷绿,映带至徐州。
为客难适意,逢君方暂游。
夤缘白蘋际,日暮沧浪舟。 -
15.《寄崔侍御》 唐·李白
宛溪霜夜听猿愁,去国长为不系舟。
独怜一雁飞南海,却羡双溪解北流。
高人屡解陈蕃榻,过客难登谢脁楼。
此处别离同落叶,朝朝分散敬亭秋。 -
16.《和河南郑尹新岁对雪》 唐·白居易
白雪吟诗铃阁开,故情新兴两裴回。
昔经勤苦照书卷,今助欢娱飘酒杯。
楚客难酬郢中曲,吴公兼占洛阳才。
铜街金谷春知否,又有诗人作尹来。 -
17.《代书问费征君九华亭》 唐·萧建
见说九华峰上寺,日宫犹在下方开。
其中幽境客难到,请为诗中图画来。 -
18.《题马儒乂石门山居》 唐·顾非熊
寻君石门隐,山近渐无青。
鹿迹入柴户,树身穿草亭。
云低收药径,苔惹取泉瓶。
此地客难到,夜琴谁共听。 -
19.《卧病(时在京都)》 唐·许浑
寒窗灯尽月斜晖,佩马朝天独掩扉。
清露已凋秦塞柳,白云空长越山薇。
病中送客难为别,梦里还家不当归。
惟有寄书书未得,卧闻燕雁向南飞。 -
20.《馆舍秋夕》 唐·杜荀鹤
寒雨萧萧灯焰青,灯前孤客难为情。
兵戈闹日别乡国,鸿雁过时思弟兄。
冷极睡无离枕梦,苦多吟有彻云声。
出门便作还家计,直至如今计未成。