-
21.《尊前》 唐·李建勋
官为将相复何求,世路多端早合休。
渐老更知春可惜,正欢唯怕客难留。
雨催草色还依旧,晴放花枝始自由。
莫厌百壶相劝倒,免教无事结闲愁。 -
22.《观妓》 唐·李何
向晚小乘游,朝来新上头。
从来许长袖,未有客难留。 -
23.《水调歌头(喜归)》 宋·刘克庄
遣作岭头使,似戍玉门关。
来时送者,举酒珍重祝身安。
街畔小儿拍笑,马上是翁矍铄,头与璧俱还。
何处得仙诀,发白颊犹丹。 -
24.《凤凰台上忆吹箫》 宋·张炎
味凄然。
以其号孤篷,嘱余赋之。
水国浮家,渔村古隐,浪游惯占花深。
犹记得、琵琶半面,曾湿衫青。 -
25.《诗》 魏晋·陈琳
高会时不娱。
覊客难为心。
殷怀从中发。
悲感激清音。
投觞罢欢坐。
逍遥步长林。
萧萧山谷风。
黯黯天路阴。
惆怅忘旋反。
歔欷涕沾襟。 -
26.《都下寄友人叶褧之》 宋·方惟深
朝车皆有从,暮辙各有投。
茫茫声利区,贱客难独留。
岂无平生交,音容杳南州。
幽怀欲有诉,寤寐不可求。
追我夙昔欢,负子今日游。
勉矣尚有适,所困非所羞。 -
27.《送僧》 宋·释文珦
空山草木秋,相送古原头。
倦客难为别,寒蛩替说愁。
旧房深翠壁,归路隔沧洲。
后夜多明月,相思为上楼。 -
28.《和顾汝和玉河见白燕二首》 明·黎民表
曾是乌衣国里身,玉楼琼榭换丰神。
双飞剪出机中素,独立妆成掌上人。
月下步摇花有态,水边飘动袜生尘。
梁园词客难成赋,洛浦相逢总未真。 -
29.《车遥遥》 明·李先芳
膏车何草草,遥遥万里道。
远道莫致思,倚轮望见之。
只轮不可行,去客难为情。
驾车策马轮已远,肠中车轮载君返。 -
30.《泊徐州再宿对月作》 明·汤珍
风烟漠漠路漫漫,迢递偏嗟作客难。
茂苑音书千里隔,彭城月色两宵看。
星涵河影垂平野,水触洪声泻急滩。
更倚五云瞻北斗,清辉玉宇不胜寒。 -
31.《西园晚步二首》 宋·杨万里
龙眼初如绿豆肥,荔枝已似佛螺儿。
南荒北客难将息,最是残春首夏时。 -
32.《次韵秦觏》 宋·张耒
琬琰非世珍,昔以羊皮换。
嗟君复何求,众弃乃所玩。
十年少游兄,闭口受客难。
二毛才一第,俗子犹愤惋。 -
33.《次韵和刘原甫游乐郊赠同游》 宋·梅尧臣
积岁阻颜色,何以慰我思。
闻初游乐郊,颇慕登望诗。
下车未几日,倏见白露滋。
月弦不常满,星毕屡已离。 -
34.《我昔》 明·高启
我昔在家日,有乐不自知。
及兹出门游,始复思往时。
贫贱为客难,寝食不获宜。
异乡寡俦侣,僮仆相拥持。 -
35.《病目作近体诗五首》 宋·晁说之
何事兰成酷爱愁,借愁为乐总宜休。
天涯二月无新历,京国三年误旧游。
忽接家书迷远近,欲为客难却沉浮。
道人犹喜频相遇,话尽丹丘更虎丘。 -
36.《以李约交游晚岁重为韵作五绝句别韩二十七》 宋·晁说之
几岁不出门,一朝事远游。
长安初岂远,孙客难淹留。 -
37.《别岳州》 宋·陈与义
朝食三斗葱,暮饮三斗醋。
宁受此酸辛,莫行岁晚路。
丈夫少壮日,忍穷不自恕。
乘除冀晚泰,乃复逢变故。 -
38.《送沈世德抚干还朝》 宋·周必大
元戎已趣曹装觐,上客难教俭幕留。
积雨半篙生别浦,清风十幅送归舟。
槐庭衮绣行虞侍,芸阁铅黄待校雠。
池有游鳞云有雁,尺书能寄故人不。 -
39.《己丑新年》 宋·洪咨夔
几度椒花颂岁朝,今年心事最萧条。
官虽有路犹穷辙,住岂无家却寄巢。
金尽床头颜易改,樽空座上客难招。
一般独得便宜处,病裹逢人免折腰。 -
40.《送鲍大监赴阙》 宋·魏野
紫诏徵黄下碧虚,棠郊人送去何如。
深宜我后尊三老,未许伊川学二疏。
到想烟霞侵几仗,行愁花雨湿图书。
归期野客难陪从,空有吟魂逐后车。