-
61.《幽州胡马客歌》 唐·李白
幽州胡马客,绿眼虎皮冠。
笑拂两只箭,万人不可干。
弯弓若转月,白雁落云端。
双双掉鞭行,游猎向楼兰。 -
62.《行路难(一作连环歌)》 唐·韦应物
荆山之白玉兮,良工雕琢双环连,月蚀中央镜心穿。
故人赠妾初相结,恩在环中寻不绝。
人情厚薄苦须臾,昔似连环今似玦.连环可碎不可离,如何物在人自移。 -
63.《冀州客舍酒酣贻王绮寄题南楼(时王子欲应制举西上)》 唐·岑参
夫子傲常调,诏书下征求。
知君欲谒帝,秣马趋西周。
逸足何駸駸,美声实风流。
学富赡清词,下笔不能休。 -
64.《送客游荆州》 唐·李嘉祐
草色随骢马,悠悠共出秦。
水传云梦晓,山接洞庭春。
帆影连三峡,猿声在四邻。
青门一分首,难见杜陵人。 -
65.《行路难》 唐·冯著
男儿轗轲徒搔首,入市脱衣且沽酒。
行路难,权门慎勿干,平人争路相摧残。
春秋四气更回换, -
66.《送许八拾遗归江宁觐省甫昔时尝客游此县…图样志诸篇末》 唐·杜甫
诏许辞中禁,慈颜赴北堂。
圣朝新孝理,祖席倍辉光。
内帛擎偏重,宫衣著更香。
淮阴清夜驿,京口渡江航。 -
67.《有客(一作宾至)》 唐·杜甫
幽栖地僻经过少,老病人扶再拜难。
岂有文章惊海内,漫劳车马驻江干。
竟日淹留佳客坐,百年粗粝腐儒餐。
不嫌野外无供给,乘兴还来看药栏。 -
68.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
69.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
70.《长安客舍,赠李行父明府》 唐·钱起
藏器待时少,知人自古难。
遂令丹穴凤,晚食金琅玕.
谁谓兵戈际,鸣琴方一弹。
理烦善用简,济猛能兼宽。 -
71.《越中问海客》 唐·刘昚虚
风雨沧洲暮,一帆今始归。
自云发南海,万里速如飞。
初谓落何处,永将无所依。
冥茫渐西见,山色越中微。 -
72.《送蜀客还》 唐·耿湋
万峰深积翠,路向此中难。
欲暮多羁思,因高莫远看。
卓家人寂寞,扬子业荒残。
唯见岷山水,悠悠带月寒。 -
73.《送客赴洪州(一作送郑侍御)》 唐·李端
草色随骢马,悠悠共出秦。
水传云梦晓,山接洞庭春。
帆影连三峡,猿声在四邻。
青门一分手,难见杜陵人。 -
74.《送客东归》 唐·杨凝
君向古营州,边风战地愁。
草青缦别路,柳亚拂孤楼。
人意伤难醉,莺啼咽不流。
芳菲只合乐,离思返如秋。 -
75.《送客东归》 唐·杨凝
君向古营州,边风战地愁。
草青缦别路,柳亚拂孤楼。
人意伤难醉,莺啼咽不流。
芳菲只合乐,离思返如秋。 -
76.《客舍书情寄赵中丞》 唐·崔峒
东楚复西秦,浮云类此身。
关山劳策蹇,僮仆惯投人。
孤客来千里,全家托四邻。
生涯难自料,中夜问情亲。 -
77.《行路难》 唐·王烈
行客满长路,路长良足哀。
白日持角弓,射人而取财。
千金谁家子,纷纷死黄埃。
见者不敢言,言者不得回。
家人各望归,岂知长不来。 -
78.《病客吟》 唐·孟郊
主人夜呻吟,皆入妻子心。
客子昼呻吟,徒为虫鸟音。
妻子手中病,愁思不复深。
僮仆手中病,忧危独难任。 -
79.《商州客舍》 唐·孟郊
商山风雪壮,游子衣裳单。
四望失道路,百忧攒肺肝。
日短觉易老,夜长知至寒。
泪流潇湘弦,调苦屈宋弹。
识声今所易,识意古所难。
声意今讵辨,高明鉴其端。 -
80.《送白宾客分司东都》 唐·张籍
赫赫声名三十春,高情人独出埃尘。
病辞省闼归闲地,恩许宫曹作上宾。
诗里难同相得伴,酒边多见自由身。
老人也拟休官去,便是君家池上人。