-
1.《送刘子和教授赴赣州兼简府主洪景庐二首》 宋·周必大
伊昔青衿地,于今绛帐师。
家声传叔赣,宦学类先之。
久已鸮音革,居然鳣服宜。
谁开丞相阁,此士独非奇。 -
2.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
3.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
4.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
5.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
6.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
7.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
8.《次韵溧水令李彦平清赏图》 宋·周必大
俗吏才拘拘,书生志落落。
均之窘几案,底处着丘壑。
中山李长官,整暇非政学。
庭虚吏早散,园古句频琢。 -
9.《和黄介夫忆竹》 宋·蔡襄
君家有美竹,绕庐千百个。
种时意虑深,别后年华过。
颜色日益新,根本久已播。
石间鸣溜去,烟外哀禽和。