-
81.《赠族人秣陵兄弟诗》 南北朝·何逊
吾宗昔多士。
文通高缙绅。
小子无学术。
丁宁困负薪。 -
82.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
83.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
84.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
85.《送夔门丁帅赴召》 宋·崔与之
忆昔扪三峡,班荆拥暮寒。
宦情双鬓底,世事两眉端。
坏证扶须力,危机发更难。
胸中经济学,为国好加餐。 -
86.《望月婆罗门 怀古》 元·王寂
笑谈尊俎,坐中惊叹谪仙人。
乌丝落笔如神。
唤起小鬟风味,学按古阳春。
对琼枝璧月,朝暮长新。 -
87.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
88.《题义门胡氏华林书院》 宋·刁衎
沙井地多异,华林景最幽。
溪声常到枕,山色正含秋。
树密苔封径,庭虚月满楼。
清癯光累世,高义集名流。 -
89.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
90.《寄题永福董宰溪庄图》 宋·方大琮
羡君胸次有丘壑,眼底尘凡一洗之。
地献溪湖供入画,天私风月要昌诗。
贵人岂复知盘谷,名世应须学武夷。
政恐主翁方宦达,买山虽早入山迟。 -
91.《窃观太守内翰尚书佳什因以元韵述怀》 宋·郭仲荀
蚤学诗书愧不成,慨然投笔就功名。
少年征逐临穷塞,晚岁优游寓赤城。
世路炎凉何足校,宦途宠辱固堪惊。
祠庭得请君恩重,退老江山佚性情。 -
92.《寄李先生》 宋·黄晞
久不见泰伯,中心频损和。
近闻束书卷,更卜好山阿。
学古成儒癖,敦风荡俗讹。
周公法已矣,原宪事如何。 -
93.《谢御赐紫金鱼袋乌纱象简》 宋·冷应澂
日映罦罳晓殿深,君恩稠叠驾亲临。
褒衣红濯天机锦,束带黄分风帑金。
何幸清班容宦辙,自惭白发点朝簪。
拨乱政治平生学,消得君王念苦辛。 -
94.《题延庆院》 宋·李经
桐柏分奇对郡楼,括苍真隐翠何尤。
幽人选胜近龙穴,野客忽来忘虎丘。
溪户便将尘事隔,云房曾遣宦情收。
灰心到此方高尚,好学遗民结社游。 -
95.《览越僧诗集有寄》 宋·钱易
莫学江淹擬惠休,碧云才调已难酬。
怀君知有关山梦,开卷如逢水石秋。
不得归来作都讲,自惭名宦正悠悠。 -
96.《静治堂书怀》 宋·史安叔
长揖薰风咏式微,譸张山鸟怪儒衣。
竹君伴我寻诗瘦,梅子从谁学道肥。
先自宦情如雾薄,可堪乡梦与云飞。
支林堂下波光好,鹭笑鸥嗔胡不归。 -
97.《寄欧阳永叔谪夷陵》 宋·谢伯初
江流无险似瞿塘,满峡猿声断旅肠。
万里可堪人谪宦,经年应合鬓成霜。
长官衫色江波绿,学士文华蜀锦张。
异域化为儒雅俗,远民争识校仇郎。 -
98.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
99.《琼州张子的与余同年俱为县令江南子的自建德》 明·归有光
岭表生异人,始兴最开先。
余公亦崛起,屹屹天圣闻。
圣代丘文庄,富学迈昔贤。
忆余童丱时,尝听家君言。 -
100.《奉托俞宜黄访求危太朴集并属蒋萧二同年及长》 明·归有光
昔年宋学士,尝称太朴文。
独力撑颓宇,清响薄高云。
余少略见之,讽诵每欣欣。
淡然玄酒味,曾不涉世氛。