-
121.《感兴五首》 宋·欧阳修
仕宦希寸禄,庶无饥寒迫。
读书事文章,本以代耕织。
学成颇自喜,禄厚愈多责。
挟山以超海,事有非其力。
君子贵量能,无轻食人食。 -
122.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
123.《再和圣愈见答》 宋·欧阳修
两畿相望东与西,书来三日犹为稽。
短篇投子譬瓦砾,敢辱报之金褭蹄。
文章至宝被埋没,气象往往干云霓。
飞黄伯乐不世出,四顾骧首空长嘶。 -
124.《依韵和答王安之因石榴诗见赠》 宋·梅尧臣
当年仕宦忘其卑,朝出饮酒夜赋诗。
伊川嵩室恣游览,烂熳遍历焉有遗。
是时交朋最为盛,连值三相更保厘。
谢公主盟文变古,欧阳才大何可涯。 -
125.《次韵和端式见赠》 宋·梅尧臣
不为阮步兵,发咏怨朝阳。
不学屈大夫,行吟思搴芳。
其雨岂无时,细佩空自香。
吾道不苟合,我怀固有常。
江南一亩宅,近在句溪旁。
仕宦且如此,梦寐安敢忘。
以子谕言多,重歌木桃章。 -
126.《题刁经臣山居时已应辟西幕》 宋·梅尧臣
向不乐郡府,遂云归田园。
结庐复种蓺,草树日已繁。
散帙理旧学,了然无俗喧。
春雨一回过,览耕登古原。 -
127.《昭亭潭上别》 宋·梅尧臣
行舟晚解去,亲戚各还家。
泪落正湿衣,肠翻如转车。
借是昭亭水,相随亦有涯。
予今游宦意,曾不学匏瓜。 -
128.《姑苏杂咏 临顿里(十首)》 明·高启
长物元无有,何劳犬护扉。
借看高士传,学制道人衣。
窗破容萤入,船空载鹤归。
定缘幽事绕,不是宦情微。
¤ -
129.《兴尽》 宋·晁说之
兴尽未归增寂寞,却嗟初兴到江城。
春愁不逐杨花散,秋恨还同桂影生。
孤学敢期人晤语,危樯何事日峥嵘。
弟兄游宦俱还舍,朝马骖驔禁漏声。 -
130.《谢圆机梅子》 宋·晁说之
云随枉渚月依岚,末宦低头几不堪。
顾我伧翁宜塞北,因君梅子忆江南。
君乎学问二刘比,南北该通酸自甘。 -
131.《南郊大礼诗》 宋·王禹偁
年来不见祀圜丘,谪宦携亲叹白头。
作赋有时悲鹏鸟,杀身无路学牺牛。
非才岂合居台阁,归梦徒劳近冕旒。
千载遭逢如未替,此身重见帝王州。 -
132.《偶置小园因题》 宋·王禹偁
十亩春畦两眼泉,置来应得弄潺湲。
三年谪宦供厨菜,数月朝行赁宅钱。
空媿先师轻学圃,未如平子便归田。
此身久畜耕山计,不敢抛官为左迁。 -
133.《对雪感怀呈翟使君冯中允同年》 宋·王禹偁
岁暮山城雪,民和岁有秋。
深闻五袴咏,聊减贰车愁。
凌乱藏溪寺,霏微酒郡楼。
冻宜粘酒旆,香好试茶瓯。 -
134.《送严判官归滁州》 宋·王禹偁
永阳谪宦鬓成华,唯有宾从最可夸。
文学东堂进士第,风流南国相公家。
移官我未归丹禁,回棹君今指白沙。
滁上淹翔虽已久,寺楼山色对琅邪。 -
135.《扬州池亭即事》 宋·王禹偁
冥心阅群动,亦各趋所安。
胡为名利人,戚戚常鲜欢。
吾生四十四,结佩呼郎官。
掌言入纶阁,待诏直金銮。 -
136.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
137.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。 -
138.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
139.《送姚著作之任宣城》 宋·王禹偁
平生闻说宣城郡,水石幽奇人物俊。
槛外澄江练不收,窗中远岫眉初印。
六朝繁盛至隋唐,才人名士遥相望。
谢公向此凭熊轼,白傅曾为鹿鸣客。 -
140.《朝簪》 宋·王禹偁
一戴朝簪已十年,半居谪宦半荣迁。
壮心无复思行道,病眼唯堪学坐禅。
醉谢陶公长欠酒,俸惭吾祖不言钱。
白头郎署成何事,见拟休官自种田。