-
141.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
142.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
143.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
144.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
145.《次韵和永叔饮余家咏枯菊》 宋·梅尧臣
今年重阳公欲来,旋种中庭已开菊。
黄金碎翦千万层,小树婆娑嘉趣足。
鬓头插蕊惜光煇,酒面浮英爱芬馥。
旋种旋摘趁时候,相笑相寻不拘束。 -
146.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
147.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
148.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
149.《帅节留先生两年粤服氓獠安之一日疏十宜欲袖》 宋·陈元晋
木种十年计,苓培千岁根。
三生疑宿植,九殒志酬恩。
远送竟须别,百怀难具论。
任安穷自分,义不辱公门。 -
150.《神仙名义》 宋·崔存
宿植灵根何太早,洞悟真风何年少。
常令丹海飞日鸟,又使玉液朝元脑。
昆台气候四时春,紫府光阴夜如晓。
来时不用五云车,跨着清风下蓬岛。 -
151.《和张祜韵》 宋·傅宏
远望阳城湖,八九云梦吞。
白云宿殿罅,青藓埋松根。
樵唱林间路,渔歌寺外村。
避喧嗜飞阁,未若叩禅门。 -
152.《聚八仙花歌赠江淮肥遁子》 宋·韩似山
春皇自厌花多红,欲得花颜如玉容。
春皇青女深相得,先教脸似秋霜色。
乃有雪有供光、星榆献白,斗量银汉琉璃湿。
人间美玉捣作灰,荆山昆山鬼神泣。 -
153.《赠儒僧空谷二首》 宋·江立信
当今天子尊儒宿,何事幽人在空谷。
子衿不复恋黉宫,禅衲惟其老岩屋。
菜根脱粟供其餮,野鹤孤猿为之侣。
衣冠当代多英贤,羽翮皆欲摩苍天。 -
154.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
155.《挽石子重》 宋·陆九渊
古重百里长,寄命谋托孤。
今以京秩授,糜至无贤愚。
州家督版帐,殿最视所输。
况乃积弊久,宿负堆文符。 -
156.《古诗四首呈刘行简给事丈》 宋·庞谦孺
人无百年期,乃为千岁根。
蓄积为众鶵,此意古所敦。
悯余贫贱士,窘束未易论。
今岁夏潦至,信宿水浸门。 -
157.《海棠》 宋·石扬休
化工裁翦用功专,濯锦江头价最偏。
酷爱几思凭画手,难题浑觉挫诗权。
艳凝绛缬深深染,树认红绡密密连。
因想当年武平一,枝枝眷赐侍臣先。 -
158.《咏金橘》 宋·苏简
小小根栽出近□,□□繁实傲秋天。
恍如列宿挂庭树,几误饥儿逐弹圆。
荔子甘香欲争席,赤心粗俗敢差肩。
饮仙嚼□□□赏,赋客寡闻犹未编。 -
159.《鹰爪花》 宋·王侃
宿蔓盘根悉剪夷,只留庭下雪霜枝。
史君第一憎贪攫,岂是苍鹰露爪时。 -
160.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。