-
161.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
162.《和李侍郎移竹》 宋·郑将
仲夏竹迷日,长竿带笋移。
地生宜雨润,根浅畏风吹。
斸破尚未阶藓,添成宿凤枝。
子猷清洒意,应与渭川期。 -
163.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
164.《大涤洞天留题》 宋·朱堂
地胜群峰秀,山高宿雾昏。
灵宫从昔著,仙迹至今存。
嵌洞窥天巧,飞泉挟石奔。
尘缘何日了,小築占云根。 -
165.《西山滴水岩二首》 明·崔子忠
入不知高下,山春水似秋。
星河平地看,鸡犬半天游。
洞腹藏元气,山根养洑流。
白云朝出宿,知是绕神州。
¤ -
166.《张句曲小景》 明·古春兰公
句曲有仙居,桃源景不如。
树根曾系艇,石室旧藏书。
溪晚秋波净,岚晴宿雨余。
何当问真隐,松下坐茅庐。 -
167.《奉同铁崖赋寄玉山》 明·李廷臣
玉山溪路接仙源,渔郎系舟老树根。
望海楼台浮远市,开门湖水落清尊。
珠光弄月寒丹室,石气酣云暖药园。
闻说铁仙曾此宿,吹箫清夜洞庭翻。 -
168.《舟次西华》 明·吕时臣
雁过停舟处,徘徊野色迟。
城根流水抱,岸角断桥垂。
烟集栖埤鸟,风寒牧马陂。
岂堪今夜宿,短笛隔船吹。 -
169.《河源吟送熊节之知河源县予昔与之处太学知其》 明·罗玘
出宰河源县,非是黄河源。
维彼黄河源,其名为火敦。
华言星宿海,或曰此天根。
君能如火敦,身高在昆仑。
块视人间世,此县安足言。
请从天下县,一一向主论。
县县令如君,行行信鱼豚。 -
170.《谢马善卿送菜》 明·孙作
尝欣食菜美,自谓肉不过。
今晨齿颊间,屡咽安敢唾。
持粱啮肥鲜,野簌谁当课。
使君可怜人,异味谙小大。 -
171.《横河打鱼行》 明·虞淳熙
霏霏晓雾古城低,竹压危桥渔艇迷。
此时月钩不落水,大鱼小鱼争出溪。
宿鹭憎人翻雪去,鹭沙尽被渔人踞。
飞罾十丈浪花浮,赤脚何妨多沮洳。 -
172.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
173.《古意》 唐·李白
君为女萝草,妾作兔丝花。
轻条不自引,为逐春风斜。
百丈托远松,缠绵成一家。
谁言会面易,各在青山崖。 -
174.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
175.《观湖二首》 宋·苏轼
乘槎远引神仙客,万里清风上海涛。
回首不知沙界小,飘衣犹觉色尘高。
须弥有顶低垂日,兜率无根下戴鳌。
释梵茫然齐劫火,飞云不觉醉陶陶。 -
176.《地黄》 宋·苏轼
地黄饲老马,可使光鉴人。
吾闻乐天语,喻马施之身。
我衰正伏枥,垂耳气不振。
移栽附沃壤,蕃茂争新春。 -
177.《地黄》 宋·苏轼
地黄饷老马,可使光监人。
吾闻乐天语,喻马施之身。
我衰正伏枥,垂耳气不振。
移栽附沃壤,蕃茂争新春。 -
178.《遣兴三首》 唐·杜甫
我今日夜忧,诸弟各异方。
不知死与生,何况道路长。
避寇一分散,饥寒永相望。
岂无柴门归?欲出畏虎狼。 -
179.《尹村道中》 宋·王安石
满眼霜吹宿草根,谩知新岁不逢春。
却疑青嶂非人世,更觉黄云是塞尘。
万里张侯能奉使,百年曾子肯辞亲。
自怜许国终无用,何事纷纷客此身。 -
180.《夜泊宣城界》 唐·孟浩然
一题作旅行欲泊宣州界
西塞沿江岛,南陵问驿楼。
湖平津济阔,风止客帆收。
去去怀前浦,茫茫泛夕流。
石逢罗刹碍,山泊敬亭幽。
火炽梅根冶,烟迷杨叶洲。
离家复水宿,相伴赖沙鸥。