-
21.《苦春霖作寄友》 唐·吴筠
应龙迁面方,霪雨备江干。
俯望失平陆,仰瞻隐崇峦。
阴风敛暄气,残月凄已寒。
时鸟戢好音,众芳亦微残。 -
22.《寄友人张孝忠》 宋·上官藻
潇潇落叶满江城,冽地金风变世情。
无日不伤车北波,有书难寄雁南征。
晓霜满地归心切,夜月悬梁梦不成。
渴望余波今已久,何时握手笑相迎。 -
23.《寄友》 元·王冕
窗外疏篁脱故枝,屋头松树已添围。
水流荒涧花无影,云落空山雨似飞。
别去几时多有梦,归来一笑竟忘机。
怀君欲寄江南信,沙漠风高雁影移。 -
24.《寄友》 元·王冕
寄语蓬莱客,山寒松未花。
只因好春雨,不得到君家。
白石通宵煮,青萍忘岁华。
近来聋两耳,那得听胡笳? -
25.《寄友人》 宋·黄庚
相望咫尺地,久不到蜗庐。
室迩人何远,心亲迹任疏。
交游常念旧,情意只如初。
我欲携囊去,相逢胜寄书。 -
26.《寄友》 宋·释文珦
半生行李各东西,无柰相思亿万重。
又恐因书增别恨,人行不敢寄缄封。 -
27.《使次安陆寄友人》 唐·刘长卿
新年草色远萋萋,久客将归失路蹊。
暮雨不知溳口处,春风只到穆陵西。
孤城尽日空花落,三户无人自鸟啼。
君在江南相忆否,门前五柳几枝低。 -
28.《途中寄友人》 唐·孟云卿
昔时闻远路,谓是等闲行。
及到求人地,始知为客情。
事将公道背,尘绕马蹄生。
倘使长如此,便堪休去程。 -
29.《新林浦阻风,寄友人》 唐·李白
潮水定可信,天风难与期。
清晨西北转,薄暮东南吹。
以此难挂席,佳期益相思。
海月破圆影,菰蒋生绿池。 -
30.《罢郡归洛阳寄友人》 唐·刘禹锡
远谪年犹少,初归鬓已衰。
门闲故吏去,室静老僧期。
不见蜘蛛集,频为佝偻欺。
颖微囊未出,寒甚谷难吹。
濩落唯心在,平生有己知。
商歌夜深后,听者竟为谁。 -
31.《寄友人》 唐·张籍
忆在江南日,同游三月时。
采茶寻远涧,斗鸭向春池。
送客沙头宿,招僧竹里棋。
如今各千里,无计得相随。 -
32.《雨霁登北岸寄友人》 唐·卢殷
稻黄扑扑黍油油,野树连山涧自流。
忆得年时冯翊部,谢郎相引上楼头。 -
33.《雨霁登北岸寄友人》 唐·卢殷
稻黄扑扑黍油油,野树连山涧自流。
忆得年时冯翊部,谢郎相引上楼头。 -
34.《病中书事寄友人》 唐·姚合
终日自缠绕,此身无适缘。
万愁生雨夜,百病凑衰年。
多睡憎明屋,慵行待暖天。
疮头梳有虱,风耳乱无蝉。
换白方多错,回金法不全。
家贫何所怨,将在老僧边。 -
35.《书怀寄友人》 唐·姚合
精心奉北宗,微宦在南宫。
举世劳为适,开门事不穷。
年来复几日,蝉去又鸣鸿。
衰疾谁人问,闲情与酒通。
四邻寒稍静,九陌夜方空。
知老何山是,思归愚谷中。 -
36.《山居寄友人》 唐·姚合
独在山阿里,朝朝遂性情。
晓泉和雨落,秋草上阶生。
因客始沽酒,借书方到城。
诗情聊自遣,不是趁声名。 -
37.《山中寄友人》 唐·姚合
路岐何渺邈,在客易蹉跎。
却是去家远,因循住日多。
几看春草绿,又见塞鸿过。
未有进身处,忍教抛薜萝。 -
38.《寄友人》 唐·姚合
日暮掩重扉,抽簪复解衣。
漏声林下静,萤色月中微。
秋霁露华结,夜深人语稀。
殷勤故山路,谁与我同归。 -
39.《春日山居寄友人》 唐·周贺
春居无俗喧,时立涧前村。
路远少来客,山深多过猿。
带岩松色老,临水杏花繁。
除忆文流外,何人更可言。 -
40.《寄友人》 唐·陈标
杜甫在时贪入蜀,孟郊生处却归秦。
如今始会麻姑意,借问山川与后人。